GALERIA ZDJĘĆ
W dniu 10 grudnia 2019 r. o godz. 11.00, spotkaliśmy się w bardzo licznym gronie, na zebraniu Koła Turystycznego „Senior” przy WUTW. Całości zebrania przewodniczyła kol. Teresa Fortuna.
1. Najpierw odbyła się prelekcja p. Pawła Śliwińskiego, połączona z pokazem audio-wizualnym pt. „Wędrówki po Szkocji”. W czasie bardzo interesującego nas wykładu, dowiedzieliśmy się wielu ciekawych informacji o: Glasgow, Ben Nevis (szczyt góry 1344 m n.p.m.), jeziorze Loch Ness (legenda o potworze), Edynburgu (stolica Szkocji od XV w., zabytki UNESCO, parki, muzea, pomnik „Misia Wojtka” z Armii Andersa..). Ponadto usłyszeliśmy także, o architekturze Szkocji, kulturze narodu, zwyczajach, strojach, potrawach…itd. Na oglądanych slajdach, podziwialiśmy harmonijne krajobrazy Szkocji, budowle, malarstwo i sztukę… Prelegent przedstawił nam także: Brugię (Belgia), Eurotunel z Calais do Folkestone i Amsterdam ,związane z podróżą do Szkocji.
2. Kol. Z. Paszkiewicz, reprezentantka WUTW w Radzie Seniora (12 osób) przy Prezydencie Miasta Włocławka, zapoznała nas z działalnością Rady ( „Senioralia”, spot reklamujący „Kartę Seniora”). Przekazała nam również, że przedstawicielami w Radzie są jeszcze E. Wesołowska i C. Zarzeczny. Zapewniła, że o nowych działaniach Rady, będziemy informowani na bieżąco.
3. W dalszej części spotkania, kol. T. Fortuna przedstawiła propozycje imprez, organizowanych przez Koło Turystyczne „Senior” na rok 2020. Każdy z nas otrzymał plan, proponowanych imprez, w formie pisemnej. Dodatkowo p. P. Śliwiński, szerzej omówił niektóre wyjazdy i odpowiedział na zadane pytania.
4. Na zakończenie spotkania, nasza kol. G. Sutorowska pięknie zaśpiewała, dwa utwory: „Kolęda dla nieobecnych” i „Mija rok”, oraz zachęciła nas, do wspólnego wykonania pastorałki pt. „Przybieżeli do Betlejem”.
Dziękujemy za bardzo miłe spotkanie, przekazaną wiedzę i informacje, oraz smaczny poczęstunek, w Bożonarodzeniowej scenerii !
Tekst: Jadwiga Piotrowska
|
Kolejny wyjazd, do Teatru Muzycznego w Łodzi, został zorganizowany przez Koło Turystyczne „Senior” przy WUTW, dla grupy 48 osób i odbył się w dniu 22.11.2019 r. Całej wyprawie przewodniczyła kol. Teresa Fortuna, a transport zapewnił nam, doświadczony i sympatyczny kierowca autokaru, p. Krzysztof Zasadziński.
Musical pt. „Miss Saigon”, rozpoczął się o godz. 1100 , przy pełnej obsadzie widowni. Przez 2,5 godz. /jedna przerwa/, śledziliśmy wzruszającą historię młodej Wietnamki Kim, jej syna Toma, amerykańskiego żołnierza Chrisa i jego żony Ellen, oraz Szefa klubu nocnego w Sajgonie. To było wspaniałe i pełne emocji widowisko, wyśpiewane i wytańczone, przy wtórze pięknej muzyki, z wyrazistymi rolami i zrozumiałym tekstem… Przepięknie zagrano wszystkie role, dzięki wielkiemu talentowi artystów, którzy w bardzo naturalny i autentyczny sposób, zaprezentowali młodość, miłość, nadzieję i rozpacz… Publiczność nagrodziła wykonawców /ok. 110 osób/ wielokrotnymi brawami, a na koniec owacją na stojąco!
Po spektaklu, udaliśmy się do pobliskiej restauracji „Musztarda Po Obiedzie”, gdzie posililiśmy się smacznymi i gorącymi daniami. Następnie pojechaliśmy do Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. O godz. 1500 spotkaliśmy się z przewodnikiem, który zapoznał nas z obiektem i oprowadził po Parku Ocalałych. W Centrum Dialogu zobaczyliśmy nowocześnie urządzoną, stałą wystawę, związaną z 100-tną rocznicą urodzin M. Edelmana. Przedstawiono tam Jego biografię, materiały i refleksje na temat faktów, których był świadkiem i uczestnikiem w czasie II Wojny Światowej. Wystawa ta dała nam dużo do myślenia, a szczególnie zwróciliśmy uwagę na słowa: „W tej ziemi leżą prochy tysięcy ludzi. Ale nie tylko prochy tych ludzi, tu jest również pochowane sumienie milczącej Europy.”(…) Według Edelmana „Najważniejsze jest życie, wolność, miłość, pamięć…”. Park Ocalałych mieści się obok Centrum Dialogu. Utworzony został w 60-tą rocznicę likwidacji getta żydowskiego /2004r./, w celu upamiętnienia tragicznych wydarzeń, w latach 1940-1944 na tym terenie. Spacerowaliśmy alejkami wśród „drzew pamięci” /dęby, buki, brzozy… /, które posadzono na cześć Ocalałych z Ghetta Litzmannstadt /418/. Każde drzewo ma swój numer, tabliczkę z nazwiskiem i jest wpisane do rejestru. Idąc, oglądaliśmy jeszcze: pomnik Polaków Ratujących Żydów (budowla na planie Gwiazdy Dawida z tablicami nazwisk Polaków „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” oraz statua Orła Białego), pomnik-Obelisk poświęcony Polskiej Organizacji Podziemnej „Żegota”, aleję Mostowicza, wzdłuż której umieszczono kostki brukowe, z nazwiskiem i numerem drzewa, każdego „Ocalałego”,oraz Kopiec Pamięci Jana Karskiego, z pomnikiem-ławeczką. Na zakończenie, udaliśmy się do sali audio-wizualnej w CD, gdzie wysłuchaliśmy wykładu/ naszego przewodnika/ na temat historii Łodzi – Miasta Czterech Kultur, tragedii ludności żydowskiej i romskiej, oraz obecnej działalności placówki, na rzecz historii, pamięci i dialogu…
Bezpośrednio po wykładzie, udaliśmy się w drogę powrotną. Do Włocławka wróciliśmy o godz. 1900 ,w pełni zadowoleni z wyjazdu ! Dziękujemy!!!
Tekst: Jadwiga Piotrowska
Zdjęcia: Joanna Suwała
GALERIA ZDJĘĆ
|
Listopad jest miesiącem pamięci, członkowie Koła „SENIOR” na trasę rajdu wybrali szlak ofiar II wojny światowej. Spotkaliśmy się przy pomniku stylizowanym na macewę usytuowanym w miejscu zdewastowanego w 1941r. przez Niemców cmentarza żydowskiego. Obecnie na terenie ZSB i CKZiU przy ul. Nowomiejskiej.
Proponowana trasa: tereny getta, cmentarz żydowski, Grzywno. Rajd poprowadził przewodnik PTTK pan Krzysztof Cieczkiewicz.
Byliśmy na terenie byłego getta ,więc od historii tego miejsca rozpoczęliśmy. Jesienią 1940r. Niemcy przystąpili do tworzenia getta w dzielnicy Rakutówek,w rejonie ulic: Wroniej, Wolność ,Nowomiejskiej. Rozpoczęło się przesiedlanie ludności żydowskiej do getta, do prymitywnych budynków bez wody i jakichkolwiek warunków socjalnych. Na początku teren nie był ogrodzony, więc włocławianie starali się pomagać głodującym mieszkańcom getta .Pomoc się urwała jak teren ogrodzono drutem kolczastym. Żydzi byli zdani tylko na siebie, brakowało żywności ,opału ,środków czystości co spowodowało wybuch epidemii tyfusu.
W 1941 r. zaczęto likwidować getto etapami, zaczęły się rozstrzelania i wywózka do innych miejsc. Końca wojny nie doczekała większość włocławskich Żydów wysiedlonych do Łodzi i obozów pracy w Wielkopolsce.
Spacerkiem przeszliśmy na cmentarz żydowski ,który powstał w latach 60-tych XXw. jako wydzielona część cmentarza komunalnego. Na pow.0,1 ha zachowało się ok. 20 nagrobków .Uwagę zwraca pomnik z napisem””Tu spoczywają prochy ofiar włocławskiego getta oraz tych których pochowano na zdewastowanym podczas okupacji hitlerowskiej cmentarzu żydowskim. Cześć ich pamięci!!!
Wspominając ,przeszliśmy w rejon dawnej dzielnicy Grzywno.Osiedle położone na obszarze wschodniej dzielnicy miasta, powstało w latach 1923-1924. Miasto przydzielało na tym terenie działki najuboższym mieszkańcom miasta,na których powstawały „biedadomki”.Po 1927 r. osiedle rozrastało się „ na dziko”.Przed wojną liczyło ok. 6 tyś. mieszkańców. Wybuch wojny spowodował,że Niemcy zaczęli w okresie1-9 grudnia likwidować Grzywno.Wielu mieszkańców rozstrzelano,ponad 1000 wywieziono do Generalnego Gubernatorstwa.Zabudowania wraz z pozostałymi mieszkańcami spalono 9.12.1939r..
Po skończonej pacyfikacji teren uprzątnięto i wyrównano a w 1940 r. posadzono las. Obecnie miejsce jest bardzo zaniedbane ,jezioro zarośnięte szuwarami ,wygląda żałośnie. O tragedii tego miejsca przypomina pomnik na terenie Zespołu Szkół Samochodowych.
Chwila zadumy nad tragedią ofiar i w smutnych nastrojach zakończyliśmy spotkanie.
Teresa Fortuna
GALERIA ZDJĘĆ
|
Skończył się sezon wycieczek krajoznawczych więc Koło” SENIOR” proponuje wyjazdy do teatru. W ostatnią niedzielę września wybraliśmy się do Torunia na spektakl „Miedzy łóżkami”. Komedia składająca się z kilku epizodów.
Świetna obsada: Joanna Kurowska, Artur Barciś, Radosław Pazura, Lesław Żurak sprawiała, że zabawa była przednia. Przed spektaklem był czas na spacer po toruńskiej starówce, po której oprowadzał nas zakochany w Toruniu miejscowy przewodnik pan Krzysztof.
Mala przerwa na zakup pierników i posiłek. Po spektaklu powrót do domu i czekamy na następne „uczty dla ducha”.
GALERIA ZDJĘĆ
|
Trasa: Włocławek – Lipno - Rypin – Brodnica – Górzno – Włocławek
Na jedną z ostatnich w tym sezonie turystycznym wycieczek studentów i sympatyków Uniwersytetu III Wieku we Włocławku wybraliśmy się na północno-wschodnie kresy naszego województwa. Przekraczając most na Wiśle we Włocławku wjechaliśmy na Ziemię Dobrzyńską i przez dwa największe jej miasta Lipno oraz Rypin dotarliśmy do malowniczo położonej Brodnicy. Stolicę powiatu i najważniejszy ośrodek miejski Pojezierza Brodnickiego zwiedzaliśmy pod opieką nestora miejscowych przewodników Pana Józefa Kaczyńskiego. Jako pasjonat krajoznawstwa i wielki miłośnik swojego regionu zapoznał nas szczegółowo z jego burzliwymi dziejami. Wędrując po brodnickiej starówce obejrzeliśmy resztki cmentarza z pomnikiem ofiarnego lekarza dra L. F. Dittmera, klasztor O.O. Franciszkanów, monumentalne pozostałości po zamku, urokliwy Rynek z ratuszem i pomnikiem ułana oraz pobliski, gotycki kościół farny p.w. św. Katarzyny. Czas wolny, wyjątkowo jak na nasze wyjazdy długi, poświęciliśmy na odpoczynek i indywidualne zwiedzanie. Wizytę w Brodnicy uzupełniło zwiedzanie Muzeum Brodnickiego z ekspozycją przyrodniczą i archeologiczną w zabytkowym spichrzu.
Po przejeździe do Górzna, najmniejszego miasta w naszym województwie, odwiedziliśmy barokowo-klasycystyczny kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego, którego budowniczymi byli Bożogrobcy (zwani w Polsce Miechowitami), zakonnicy zaproszeni na te ziemie przez biskupa płockiego Floriana, którzy pełnili swą posługę od XIV wieku do 1830 r. Malowniczą okolicę poznaliśmy pod opieką pracownika Górznieńsko – Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego wędrując ścieżką przyrodniczą po Rezerwacie Przyrody „Szumny Zdrój”. Na zakończenie pracownicy Centrum Edukacji Ekologicznej „Wilga” zorganizowali nam ognisko z kiełbaskami i herbatą, a my uświetniliśmy je wspólnym śpiewem i zabawą.
GALERIA ZDJĘĆ
|
Włocławek – Ostrowite k. Lipna kościół– 21 km.
Ostrowite – Lipno – Chlebowo – Chrostkowo kościół - 21 km
Chrostkowo – Nietrzeba (Młyn Wilczkowskich) – Szczutowo kościół 35 km
Szczutowo – Skępe (Borek, Leśniczówka) – 19 km
Skępe – Karnkowo Czarne – kościół – Wielgie kościół – 31 km
Wielgie – Grochowalsk (kościół) – Włocławek 24 km
Po wyjazdach w odleglejsze rejony Polski postanowiliśmy, w myśl przysłowia „Cudze chwalicie…”, zwiedzić drewniane obiekty zabytkowe na Ziemi Dobrzyńskiej. Pomimo burzliwych dziejów i kruchości materiału, z którego budowano te obiekty, zachowało się ich sporo. Chociaż niektóre znajdują się w opłakanym stanie, to większość na szczęście znalazła w odpowiednim czasie obrońców i opiekunów.
Pierwszym zabytkiem na trasie był kościółek p.w. św. Mateusza w Ostrowitem koło Lipna. Budowla z 2 połowy XVIII w., o konstrukcji zrębowej, oszalowana z klasycystycznym wyposażeniem i obrazami Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz św. Mateusza w ołtarzu głównym. Na zwiedzanie musieliśmy poczekać do zakończenia Mszy św., ale było warto!
W Chrostkowie zachował się drewniany kościół p.w. św. Barbary, którego barokowe wyposażenie uzupełniają oryginalne, postimpresjonistyczne malowidła ścienne Mikołaja Konczalskiego.
Wśród świeckich zabytków drewnianych szczególnie wart odwiedzenia jest młyn na Ruźcu w Nietrzebie, który pomimo zmiany napędu na elektryczny, zachował swój oryginalny charakter. Przemili właściciele zapraszają na pokazy przemiału zbóż i oferują pieczywo z tradycyjnego wypieku. W pobliżu znajduje się krzyż upamiętniający 12 poległych powstańców 1863 r. z oddziału H. Szermentowskiego. Dzięki uprzejmości ks. Proboszcza, który pomimo nieobecności umożliwił nam zwiedzanie, obejrzeliśmy drewniany kościół parafialny p.w. Marii Magdaleny w Szczutowie oraz liczącą równo 300 lat kaplicę św. Wawrzyńca w Bliznem. Obydwie ciekawe i malowniczo położone nad jeziorem świątynie są dowodem na wyjątkową dbałość o lokalne dziedzictwo kulturowe.
W porze obiadowej dotarliśmy do Skępego, gdzie obok wizyty w Sanktuarium Matki Bożej obejrzeliśmy zabytkową, drewnianą leśniczówkę z 1 połowy XIX w., która najprawdopodobniej była myśliwskim dworkiem Zielińskich z Wioski. Po posiłku udaliśmy się do Czarnego z chyba najcenniejszym zabytkiem architektury drewnianej Ziemi Dobrzyńskiej. Kościół p.w. św. Michała Archanioła, fundacji Michała Pląskowskiego z 1793 r., znajduje się w pobliżu zachowanego pałacu i stanowi wzorcowy przykład z pietyzmem przeprowadzonych prac restauratorskich. Dzięki ofiarności i wysiłkowi mieszkańców kierowanych przez ks. Wysockiego uratowany został unikatowy obiekt z wyjątkowo bogatym i kompletnym wyposażeniem.
Niestety w pobliskim Wielgiem, stojący obok nowej świątyni drewniany kościół p.w. św. Wawrzyńca z XVIII w., to chyląca się ku upadkowi ruina. Jest jeszcze czas na działania ratunkowe, ale czy znajdą się osoby gotowe podjąć się tego zadania, czy podobnie jak istniejący jeszcze do niedawna pałac i ten obiekt skazany jest na zniszczenie?
Ostatnim punktem bogatego programu zwiedzania była wizyta w Grochowalsku, gdzie ks. Proboszcz z dumą pokazał nam kościół św. Krzyża (1784 r.), w którego bogatej historii był dramatyczny epizod związany z przenosinami budowli pierwotnie znajdującej się na odległym o kilkaset metrów cmentarzu.
GALERIA ZDJĘĆ
|
18.08.2019 – niedziela
Przy jak zwykle pięknej pogodzie, w doborowym i zgranym towarzystwie, ruszamy na kolejne szlaki. Tym razem wybraliśmy Elbląg i jego okolice. W czasie dojazdu zatrzymaliśmy się na chwilę przy pomniku Obrońców Mławy., w ten sposób oddając cześć bohaterskim żołnierzom w osiemdziesiątą rocznicę Wojny Obronnej 1939 r. W Nidzicy zwiedziliśmy pokrzyżacki zamek z ciekawą ekspozycją historyczną, a następnie dotarliśmy do malowniczego Rezerwatu „Źródła Łyny”.
Wizyta pod Grunwaldem była okazją do przypomnienia sobie okoliczności i znaczenia największego chyba w naszych dziejach zwycięstwa militarnego. Spacer po polach grunwaldzkich, obejrzenie ekspozycji muzealnej, a przede wszystkim barwna opowieść Pani przewodniczki dały nam wyobrażenie o tym wiekopomnym wydarzeniu. Do Elbląga, na posiłek i nocleg w hotelu „ELKO”, dotarliśmy trochę zmęczeni, ale wielu z nas, po krótkim odpoczynku, udało się jeszcze na wieczorny spacer po okolicy.
19.08.2019 – poniedziałek
Główną atrakcją poniedziałkowego programu był rejs stateczkiem „Cyranka” po Kanale Elbląskim. Wybraliśmy trasę z Jelonek do Buczyńca, na której znajdują się na dłuższe i najciekawsze pochylnie, będące rzeczywiście swoistym „cudem techniki” umożliwiającym pokonywanie trasy po trawie. W Buczyńcu zwiedziliśmy ekspozycję ilustrującą dzieje budowy i funkcjonowania kanału. Szukając ciekawych i mniej znanych miejsc postanowiliśmy odwiedzić Sanktuarium św. Wojciech w Świętym Gaju. To tutaj w 997 r. biskup praski Wojciech poniósł męczeńską śmierć podczas misji chrystianizacyjnej na ziemie Prusów. Kolejnym planowanym punktem na naszej trasie były Raczki Elbląskie, niestety z powodu remontów dróg uszkodzonych przez powódź nie udało nam się dotrzeć do najniżej położonego miejsca w Polsce – trzeba będzie tutaj kiedyś wrócić!
Wiedząc o ogromnych zniszczeniach, które dotknęły starówkę w Elblągu w czasie i po II wojnie światowej, z pewnymi obawami i zaciekawieniem udaliśmy się na jej zwiedzanie. Ku naszemu zaskoczeniu, chociaż nie została ona odbudowana zgodnie z przedwojennym stanem, to efekt podnoszenia jej z ruin uznać należy za wyjątkowo udany, oddający charakter średniowiecznej zabudowy. Na szczególną uwagę zasługują z pietyzmem odrestaurowana katedra p.w. św. Mikołaj, Brama Targowa, Muzeum Archeologiczno-Historyczne i Centrum Sztuki Galeria EL znajdująca się w dawnym kościele dominikańskim (XIII w.), wyremontowanym z inicjatywy artystów plastyków.
Wieczorem, dzięki uprzejmości Pana kierowcy, pojechaliśmy do Parku Bażantarnia na malowniczych wzgórzach Wysoczyzny Elbląskiej.
20.08.2019 – wtorek
Objazd okolic Elbląga rozpoczęliśmy od Kadyn, z remontowanym pałacem cesarskim Hohenzollernów, Zakładem Ceramiki Zabytkowej i prastarym Dębem Bażyńskiego, nazwanym tak na cześć jednego z przywódców opozycji antykrzyżackiej. Przez Tolkmicko (dawny port rybacki) dotarliśmy do Fromborka, gdzie zwiedziliśmy katedrę z grobem M. Kopernika, wysłuchaliśmy wspaniałego koncertu organowego i zapoznaliśmy się z bogatymi zbiorami Muzeum Kopernika. Pobliskie Braniewo – najstarsze miasto Warmii i pierwsza siedziba biskupstwa, niestety było wielokrotnie niszczone. Z ocalałych lub odbudowanych zabytków naszą uwagę zwróciły: kościół św. Katarzyny, Collegium Hosianum i Wieża Bramna. Spacer bulwarami nad Pasłęką oraz odpoczynek w malowniczym parku dały nam trochę wytchnienia przed dalszym zwiedzaniem.
Będąc blisko granicy z Rosją postanowiliśmy podjechać do niej w okolicy Gronowa – chociaż niewiele widzieliśmy, to liczy się sam fakt pobyty w tym miejscu. Kolejnym miasteczkiem, również dotkniętym przez zniszczenia wojenne, było Pieniężno z monumentalnym kościołem p.w. św. św. Piotra i Pawła, którym opiekują się Ojcowie Werbiści. Tę pięcionawową świątynię mogliśmy zwiedzić oprowadzani przez ks. Proboszcza. Bardzo interesującym okazał się również spacer Rezerwatem „Dolina Rzeki Wałszy” z głębokim wąwozem, wiaduktem kolejowym, bogatą roślinnością oraz psem, który wytrwale towarzyszył nam w wędrówce. Leżąca nad Drwęcą Warmińską Orneta, którą również odwiedziliśmy, stanowi ozdobę rozległej równiny. Zatrzymawszy się pod gotyckim Ratuszem z XIV w. mogliśmy obejrzeć zabytkową zabudowę Rynku oraz gotycki kościół p.w. św. Jana Chrzciciela z trójkondygnacyjnym, pełnym przepychu ołtarzem głównym, stallami i rokokową chrzcielnicą z misterną, ażurową zabudową. Pomimo kłopotów z dojazdem (ograniczenia tonażu) zwiedziliśmy również Pasłęk, koncentrując się na wizycie w Zamku, gotyckim kościele i ratuszu.
21.08.2019 – środa
W powrotnej drodze zwiedziliśmy Zamek Krzyżacki w Malborku. Ten wyjątkowy obiekt, uznawany za szczytowe osiągnięcie architektury obronnej na świecie, jest systematycznie odbudowywany, co uczestnikom odwiedzającym go przed laty dostarczyło wielu nowych wrażeń. Wizyta w nadwiślańskim Grudziądzu stanowiła zwieńczenie i uzupełnienie ambitnego programu wyjazdu. Unikatowy zespół spichlerzy włączonych w system murów miejskich oraz liczne, pięknie odrestaurowane zabytki przekonały nas o słuszności decyzji wpisania tego miasta na listę Pomników Historii.
GALERIA ZDJĘĆ
|
11 lipca 2019r. odbyła się kolejna wycieczka krajoznawcza po ziemi kujawskiej. Pierwszym punktem programu była plantacja lawendy w Leszczach k/Złotnik Kujawskich.
Pani Karolina Grontkowska oprowadziła nas po polu lawendowym. Zapoznała z różnymi odmianami kwiatów lawendy. Każdy z uczestników wycieczki mógł przygotować dla siebie „poduszeczkę lawendy”. Poza tym uczestniczyliśmy w różnych zajęciach praktycznych z lawendą. Na koniec można było zakupić różne artykuły na bazie lawendy.
Następnym punktem programu było zwiedzanie Inowrocławia z panią Ireną ,miejscowym przewodnikiem, która zapoznała nas z historią byłej kopalni soli i muzeum kardynała Józefa Glempa. Oprowadziła nas również po trzech obiektach sakralnych. Na zakończenie mieliśmy czas na zwiedzanie parku zdrojowego z pięknymi tężniami.
Wycieczka udana,pogoda dopisała i wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni.
Małgorzata Sobucka
GALERIA ZDJĘĆ
|
|
|