Kilka dni po inauguracji nowego roku akademickiego członkowie Koła Turystycznego pod przewodnictwem naszej koleżanki p. Teresy Fortuny wzięli udział w niezwykle ciekawej wycieczce do Warszawy. Pierwszym zwiedzanym obiektem było Muzeum Powstania Warszawskiego. Zostało ono utworzone w 1983 r. jako muzeum i Archiwum Powstania Warszawskiego, a otwarte 31 lipca 2004 r. w przeddzień 60 rocznicy wybuchu powstania. Placówka ta dokumentuje historię powstania warszawskiego, prowadzi naukowo-badawczą oraz edukacyjną działalność poświęconą jego dziejom, a także dokumentuje działalność Polskiego Państwa Podziemnego.

Muzeum jest hołdem wobec tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę i jej stolicę. W niezwykle przejmujący sposób przedstawia ono walkę i codzienność powstania na tle okupacji, ukazuje złożoną sytuację międzynarodową aż po powojenny terror komunistyczny i losy powstańców w PRL-u. Zastosowane w Muzeum nowoczesne techniki audio-wizualne ułatwiają dotarcie do jednego z głównych adresatów jakim jest młodzież i pozwalają w inspirujący sposób opowiadać o historii i patriotyzmie. Muzeum Powstania Warszawskiego zgromadziło ponad 30 tys. eksponatów, a przez pierwsze 19 lat działalności odwiedziło je ponad 4,6 mln osób.

Po obejrzeniu znajdujących się tam ekspozycji dokumentujących tragiczne losy powstańców skłaniających do zadumy i refleksji nad przeszłością udaliśmy się do Pałacu w Wilanowie. Tu zwiedzanie barokowych wnętrz nie było już tak trudne emocjonalnie. Piękny barokowy pałac królewski został wzniesiony w latach 1681-1696 dla króla Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery według projektu Augustyna Wincentego Locciego. W latach 17231729 dobudowane do początkowo wzniesionego pałacu głównego dwa skrzydła boczne. 1994 r. wilanowski zespół pałacowy został uznany za pomnik historii. Obecnie jest on miejscem wydarzeń kulturalnych, koncertów i spotkań.

Ostatnim zwiedzanym przez nas obiektem była Świątynia Opatrzności Bożej. Kościół wzniesiony w warszawskiej dzielnicy Wilanów u zbiegu ulicy Ks. Prymasa Augusta Hlonda i Alei Rzeczypospolitej jest elementem składowym kompleksu Centrum Opatrzności Bożej, w którym zawiera się również muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego oraz Panteon Wielkich Polaków. Początkowo budowla miała być realizacją Deklaracji Sejmu Czteroletniego z 5 maja 1791 roku jako Wotum Dziękczynne. O podjętym zobowiązaniu wybudowania Świątyni przypomniał na posiedzeniu Izby w dniu 15 marca 1972 r marszałek Sejmu Stanisław Małachowski. Ruszyły prace przygotowawcze i przez półtora miesiąca między 19 a 3 maja, osiem tysięcy robotników i żołnierzy wyrównało teren i przygotowywało wykopy pod fundamenty przyszłej świątyni. W 1989 r z inicjatywą kontynuacji budowy Świątyni Opatrzności bożej wystąpił prymas Polski kardynał Józef Glemp. W 1991 roku komisja Konstytucyjna Senatu RP w uchwale powziętej z okazji 200 lecia Konstytucji 3 Maja stwierdziła aktualność ślubu. 13 czerwca 1999 roku Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę świątyni. Świątynia z zewnątrz a kształt sześcianu z kopułą. W przestrzenną formę tego sześcianu wpisane jest okrągłe wnętrze świątyni przypominające rzymski Panteon. Konstrukcja jest budowlą o kilku kondygnacjach. Część parterową wypełnia przestrzeń sakralna ze stacjami i kaplicami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii Polski mającymi wpływ na formowanie się polskiej tradycji religijnej i kulturowej. Nad nawą boczną okalającą pierścieniem nawę główną zlokalizowano Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Pod posadzką w kościele dolnym zlokalizowany został Panteon Wielkich Polaków – miejsce pochówku i upamiętnienia najbardziej zasłużonych polskich patriotów oraz ludzi kultury i nauki.

Niedzielny wyjazd w bardzo ciekawy sposób wzbogacił naszą wiedzę o historycznej przeszłości naszego kraju, unaocznił jak fakty te są dokumentowane dla kolejnych pokoleń, a przy tym odbyło się to w bardzo miłej, koleżeńskiej atmosferze.

GALERIA ZDJĘĆ