|
17-22 kwietnia 2023
Po raz kolejny w ramach działań Uniwersytetu III Wieku udało się zorganizować wycieczkę wielodniową, w której obok jego słuchaczy wzięli udział zaprzyjaźnieni seniorzy, a nad całością czuwał zespół organizacyjny pod przewodnictwem Teresy Fortuny.
Podczas realizacji wyjątkowo bogatego programu krajoznawczego wyjazdu mieliśmy możliwość poznania najciekawszych zakątków i obiektów pogranicza Ziemi Lubuskiej, Wielkopolski i Dolnego Śląska oraz stolicy Niemiec Berlina i malowniczego Poczdamu.
17.04.2023 (poniedziałek)
Po punktualnym wyjeździe z Włocławka, autokarem kierowanym przez niezawodnego Pana Dawida, dotarliśmy do Sanktuarium Matki Bożej Miłości Zranionej i Naszej Nadziei w Skrzatuszu pod Piłą. Ten dodatkowy i niezaplanowany punkt programu pozwolił nam zapoznać się z pięknym założeniem Maryjnym, którego ozdobą jest barokowa świątynia z wizerunkiem Matki Bożej.
Drawieński Park Narodowy odwiedziliśmy zaczynając od wizyty w Drawnie (siedziba Dyrekcji), kontynuacją była jazda wyboistymi drogami przez zalesione, nadrzeczne tereny Doliny Drawy. Pomimo przekropnej pogody udało nam się pospacerować ścieżkami nad Jeziorem Ostrowieckim.
W pobliskim Dobiegniewie zwiedziliśmy Muzeum Woldenberczyków (niemiecka nazwa miejscowości), które upamiętnia prawie 7000 polskich oficerów więzionych w tym oflagu w czasie II wojny światowej.
Krótka wizyta w Gorzowie Wielkopolskim ograniczyć się musiała do starego Miasta z gotycką katedrą Wniebowzięcia NMP, nadwarciańską promenadą, spichlerzem i ciekawą rewitalizowaną zabudową. Pod wieczór dotarliśmy do Świebodzina, gdzie w Hotelu „SEN” (przyjazna obsługa i wysoki standard!) zakwaterowaliśmy się na cały czas wyjazdu.
18.04.2023 (wtorek)
Całodniowa wycieczka do Berlina i Poczdamu. Poranny wyjazd umożliwił nam rozpoczęcie zwiedzania stolicy Niemiec na tyle wcześnie, że udało nam się zobaczyć najciekawsze obiekty w jego zabytkowym centrum. Pod fachową opieką Pana Marka (przewodnik od wielu lat mieszkający w Berlinie) odwiedziliśmy Wyspę Muzeów, Humbolt Forum, Checkpoint – jedyny punkt umożliwiający, w czasach podziału Niemiec, legalne przejście między Berlinem Wschodnim i Zachodnim, Bramę Brandenburską i jej otoczenie. Po intensywnym zwiedzaniu Berlina resztę wycieczki spędziliśmy w wyjątkowo malowniczym Poczdamie. Spośród wielu tamtejszych pałaców i rezydencji wybraliśmy do obejrzenia Charlottenburg (miejsce rozmów Wielkiej Trójki w 1945r) i Sanssusi (rokokowy azyl cesarza Fryderyka II Wielkiego). Obydwa obiekty, choć tak różne, sprawiają wielkie wrażenie, a spacer po otaczających je parkach był dodatkową atrakcją.
19.04.2023 (środa)
Kolejny dzień wycieczki zaczęliśmy od wizyty pod monumentalną Figurą Chrystusa Króla Wszechświata, będącej dominantą w krajobrazie okolic Świebodzina.
W Międzyrzeczu pod fachową opieką przewodników zwiedziliśmy Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej z unikatową kolekcją portretów trumiennych oraz ekspozycjami historyczną i etnograficzną. Niestety z powodu trwających prac remontowych zamek oglądaliśmy jedynie z zewnątrz.
Maleńkie Ośno Lubuskie zachwyciło nas starówka w obrębie obwarowań miejskich z kościołem Św. Jakuba na szlaku Camino de Santiago i Ratuszem.
Następny punkt programu, Park Narodowy „Ujście Warty”, ze względu na opady oglądaliśmy z okien autokaru. Wizyta w Ośrodku Muzealno-Edukacyjnym w Słońsku dała nam jednak wyobrażenie o jego atrakcjach i specyfice jako powołanej w 2002r Rzeczypospolitej Ptasiej.
W przerwie między mżawką, a deszczem spacerowaliśmy po ruinach twierdzy i „umarłym mieście” w Kostrzynie nad Odrą. To świadectwo tragicznych wydarzeń II wojny światowej zachowane zostało jako przestroga dla przyszłych pokoleń, a znajdując się na granicy z Niemcami, odwiedzane przez obywateli obydwu państw, stanowi dowód nowych relacji między nimi.
W drodze powrotnej dotarliśmy do Witnicy, a tamtejszy Park Drogowskazów i Słupów Milowych Cywilizacji, chociaż w trakcie przebudowy, okazał się wyjątkowo oryginalnym i ciekawym miejscem przedstawiającym dzieje drogownictwa i przemysłu.
20.04.2023 (czwartek)
Wycieczkę do Zielonej Góry, zaplanował miejscowy przewodnik Pan Jan. W niespiesznym tempie spacerowaliśmy uliczkami zielonogórskiej Starówki, często trafiając na liczne w tym mieście figurki Bachusików. Widzieliśmy wśród ciekawej zabudowy Filharmonię, gotycką Katedrę i Ratusz. Odwiedziliśmy również Palmiarnię oraz Muzeum Lubuskie z wyjątkowo interesującą ekspozycją poświęconą tradycjom winiarskim.
Dodatkowym, ale bardzo ciekawym punktem wycieczki była wizyta w Zatoniu z ruinami pałacu księżnej Doroty de Talleyrand-Perigord. Spacer po ogromnym parku i możliwość odpoczynku w pałacowej kawiarni dały nam chwilę wytchnienia.
Przed powrotem do hotelu podjechaliśmy jeszcze do Łagowa, gdzie obejrzeliśmy miasteczko z dobrze zachowanym zamkiem Joannitów na przesmyku między jeziorami.
21.04.2023 (piątek)
W porównaniu z pierwotnym planem odwracamy kolejność odwiedzanych tego dnia miejsc. Zaczęliśmy więc od Dychowa, gdzie znajduje się zapora i elektrownia wodna na Bobrze, która jest zdecydowanie mniejsza od naszej we Włocławku, ale malowniczo położona z kapliczką Matki Bożej nieopodal.
Lubsko, które było kolejnym miasteczkiem odwiedzanym przez nas, okazało się bogate w zabytki – kamieniczki, renesansowy Ratusz, gotycka Fara NMP. W przeciwieństwie do innych miasteczko nie było zniszczone w wyniku działań II wojny światowej, zachowało więc historyczny charakter.
W drodze do Szprotawy dotarliśmy do jej części Iława, gdzie w 1000 roku Bolesław Chrobry witał Cesarza Ottona III pielgrzymującego do grobu Św. Wojciecha w Gnieźnie – upamiętnia ten fakt kamienny obelisk. W samym mieście zwiedziliśmy Starówkę z Zamkiem, Ratuszem z dwiema wieżami i Kościołem Mariackim.
Zniszczony podczas działań II wojny światowej Kożuchów zaskoczył nas kontrowersyjną odbudową Ratusza (połączenie gotyku z „socrealizmem”!), za to Kościół Oczyszczenia NMP oraz potężne fragmenty murów obronnych z fosą nie zawiodły naszych oczekiwań.
Na zakończenie autokarowego wyjazdu odwiedziliśmy Bytom Odrzański z Kościołem Św. Hieronima (w ścianach wmurowane tzw. Krzyże pokutne), zabytkową zabudową przestronnego Rynku, na którym słupowa fontanna rybaka i „Czarny Kocurek” – figura podtrzymująca „zmęczonego” miłośnika mocniejszych trunków.
Powrót do Świebodzina i obiadokolacja nie były ostatnimi atrakcjami tego dnia. Wieczorem pod opieką Pana Tomka, miejscowego przewodnika, zwiedziliśmy świebodzińską Starówkę. Słuchając interesujących opowieści z dziejów miasta dowiedzieliśmy się o jego włókienniczych, handlowych i piwowarskich tradycjach, poznaliśmy skomplikowane relacje między mieszkającymi tu grupami wyznaniowymi. Na Rynku pod Ratuszem mogliśmy przysiąść na ławeczce obok figury Czesława Niemena.
22.04.2023 (sobota)
Gościkowo-Paradyż z pocysterskim klasztorem i Sanktuarium Maryjnym dodaliśmy do programu wyjazdu ze względu na wyjątkowość tego miejsca. Chociaż w związku z przygotowaniami do uroczystości mieliśmy niewiele czasu, to mogliśmy nawiedzić Sanktuarium MB Paradyskiej w barokowym kościele oraz zobaczyć budynki poklasztorne z wirydarzem, w których jeszcze dwa lata temu miało siedzibę Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej (przeniesione do Gorzowa).
Rokitno, do którego dotarliśmy znane jest z Bazyliki i Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej i kopii wileńskiej Ostrej Bramy z wizerunkiem MB. Przy pięknej, słonecznej pogodzie żałowaliśmy, że mamy tak mało czasu na pobyt w tym miejscu.
Po przejeździe przez malownicze tereny Sierakowskiego Parku Krajobrazowego i przedarciu się przez kawalkadę motocyklistów dotarliśmy do Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie. W odbudowanej części zamku, nad brzegiem Warty, z widokiem na Kościół NMP znajduje się ciekawa ekspozycja historyczna oraz sarkofagi zmarłych członków rodu Opalińskich.
Ostatni punktem krajoznawczego programu naszego wyjazdu było Muzeum Zamek Górków w Szamotułach. Podczas dwuetapowego zwiedzania (z przerwą na odpoczynek i posiłek) miła przewodniczka zapoznała nas z dziejami obiektu, fachowo zaprezentowała jego wyposażenie oraz pokazała ciekawą wystawę porcelany chodzieskiej.
Powrót do Włocławka przebiegł spokojnie, chociaż w Kruszwicy zaskoczyły nas objazdy, to do domów dotarliśmy o przyzwoitej porze.
Dziękując za wspólny wyjazd, z nadzieją na następne, pozdrawiam!
Paweł Śliwiński
GALERIA ZDJĘĆ
|
|
|
|
Kilka dni po inauguracji nowego roku akademickiego członkowie Koła Turystycznego pod przewodnictwem naszej koleżanki p. Teresy Fortuny wzięli udział w niezwykle ciekawej wycieczce do Warszawy. Pierwszym zwiedzanym obiektem było Muzeum Powstania Warszawskiego. Zostało ono utworzone w 1983 r. jako muzeum i Archiwum Powstania Warszawskiego, a otwarte 31 lipca 2004 r. w przeddzień 60 rocznicy wybuchu powstania. Placówka ta dokumentuje historię powstania warszawskiego, prowadzi naukowo-badawczą oraz edukacyjną działalność poświęconą jego dziejom, a także dokumentuje działalność Polskiego Państwa Podziemnego.
Muzeum jest hołdem wobec tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę i jej stolicę. W niezwykle przejmujący sposób przedstawia ono walkę i codzienność powstania na tle okupacji, ukazuje złożoną sytuację międzynarodową aż po powojenny terror komunistyczny i losy powstańców w PRL-u. Zastosowane w Muzeum nowoczesne techniki audio-wizualne ułatwiają dotarcie do jednego z głównych adresatów jakim jest młodzież i pozwalają w inspirujący sposób opowiadać o historii i patriotyzmie. Muzeum Powstania Warszawskiego zgromadziło ponad 30 tys. eksponatów, a przez pierwsze 19 lat działalności odwiedziło je ponad 4,6 mln osób.
Po obejrzeniu znajdujących się tam ekspozycji dokumentujących tragiczne losy powstańców skłaniających do zadumy i refleksji nad przeszłością udaliśmy się do Pałacu w Wilanowie. Tu zwiedzanie barokowych wnętrz nie było już tak trudne emocjonalnie. Piękny barokowy pałac królewski został wzniesiony w latach 1681-1696 dla króla Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery według projektu Augustyna Wincentego Locciego. W latach 17231729 dobudowane do początkowo wzniesionego pałacu głównego dwa skrzydła boczne. 1994 r. wilanowski zespół pałacowy został uznany za pomnik historii. Obecnie jest on miejscem wydarzeń kulturalnych, koncertów i spotkań.
Ostatnim zwiedzanym przez nas obiektem była Świątynia Opatrzności Bożej. Kościół wzniesiony w warszawskiej dzielnicy Wilanów u zbiegu ulicy Ks. Prymasa Augusta Hlonda i Alei Rzeczypospolitej jest elementem składowym kompleksu Centrum Opatrzności Bożej, w którym zawiera się również muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego oraz Panteon Wielkich Polaków. Początkowo budowla miała być realizacją Deklaracji Sejmu Czteroletniego z 5 maja 1791 roku jako Wotum Dziękczynne. O podjętym zobowiązaniu wybudowania Świątyni przypomniał na posiedzeniu Izby w dniu 15 marca 1972 r marszałek Sejmu Stanisław Małachowski. Ruszyły prace przygotowawcze i przez półtora miesiąca między 19 a 3 maja, osiem tysięcy robotników i żołnierzy wyrównało teren i przygotowywało wykopy pod fundamenty przyszłej świątyni. W 1989 r z inicjatywą kontynuacji budowy Świątyni Opatrzności bożej wystąpił prymas Polski kardynał Józef Glemp. W 1991 roku komisja Konstytucyjna Senatu RP w uchwale powziętej z okazji 200 lecia Konstytucji 3 Maja stwierdziła aktualność ślubu. 13 czerwca 1999 roku Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę świątyni. Świątynia z zewnątrz a kształt sześcianu z kopułą. W przestrzenną formę tego sześcianu wpisane jest okrągłe wnętrze świątyni przypominające rzymski Panteon. Konstrukcja jest budowlą o kilku kondygnacjach. Część parterową wypełnia przestrzeń sakralna ze stacjami i kaplicami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii Polski mającymi wpływ na formowanie się polskiej tradycji religijnej i kulturowej. Nad nawą boczną okalającą pierścieniem nawę główną zlokalizowano Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Pod posadzką w kościele dolnym zlokalizowany został Panteon Wielkich Polaków – miejsce pochówku i upamiętnienia najbardziej zasłużonych polskich patriotów oraz ludzi kultury i nauki.
Niedzielny wyjazd w bardzo ciekawy sposób wzbogacił naszą wiedzę o historycznej przeszłości naszego kraju, unaocznił jak fakty te są dokumentowane dla kolejnych pokoleń, a przy tym odbyło się to w bardzo miłej, koleżeńskiej atmosferze.
GALERIA ZDJĘĆ
|
|
Tegoroczny wyjazd wypoczynkowy nad Bałtyk zorganizowała kol. Teresa Fortuna, Przewodnicząca Koła Turystycznego „Senior” przy WUTW. Turnus, w którym uczestniczyło 49 osób, odbył się w dniach 18–25 września 2022 r. Miejscem zakwaterowania i wyżywienia był pensjonat „U Marynarza” w Rowach, blisko morza i plaży. Pokoje były wygodne i czyste /2, 3-os./ a smaczne wyżywienie /3 posiłki dziennie, śniadania i kolacje w formie bufetu szwedzkiego/ przygotowywane przez Właściciela pensjonatu p. Wojtka, było serwowane w stołówce obiektu.
Dzień pierwszy. – Z Włocławka wyjechaliśmy o godz. 08:00 autokarem firmy Auto-Tur, który prowadził miły i doświadczony kierowca p. Dawid Matusiak. Do celu podróży dojechaliśmy o godz. 13:00. Po zakwaterowaniu i obiedzie wybraliśmy się w sentymentalną podróż do Ustki /1.5 godz./, żeby przypomnieć sobie nasz ubiegłoroczny pobyt. Pogoda była wietrzna ale nie było deszczu, więc głównie spacerowaliśmy promenadą do „Syrenki” i plażą a także zrobiliśmy pamiątkowe fotki przy latarni morskiej. Po powrocie z Ustki zjedliśmy kolację, a resztę dnia każdy wykorzystał według własnego planu /głównie wypad nad morze/.
Dzień drugi. – Po śniadaniu wybraliśmy się autokarem na zwiedzanie okolicy Rowów. Kolejno zatrzymywaliśmy się w:
- Objazda – Kościół p.w. M.B. Częstochowskiej /1606 r./, mały, zadbany, z wyjątkową kopułą w kształcie latarni morskiej. Pomnik poświęcony Bohaterom I Wojny Światowej. Pałac /1895-1897 r., obecnie w remoncie/ otoczony rozległym parkiem /różnorodny drzewostan i staw/.
- Gardna Wielka – Kościół parafialny p.w. Nawiedzenia N.M.P. /1282 r./. Pomnik /2009 r./ w postaci 2 kamiennych głazów z tablicami upamiętniającymi tragedię, jaka wydarzyła się na Jeziorze Gardno 18.07.1948 r. /utopiły się 23 harcerki (10-15 lat) z Łodzi oraz 2 mieszkanki tej miejscowości/. Na jednej z tablic są wymienione nazwiska i wiek ofiar wypadku a na drugiej Krzyż Harcerski i napis „Nasza Ojczyzna jest w niebie” Flp. 3.20. Bardzo smutne miejsce!
- Czołpino - Latarnia morska /1875 r., 25 m. wysokości/ z wieżą widokową. Dojście do latarni najpierw ścieżką przyrodniczą „Światło Latarni”, potem trudniejsze z uwagi na dużą ilość schodów. Obszar ruchomych lub wędrujących wydm /Białe Baranki/. Niezapomniany spacer i piękne widoki!
- Kluki – Muzeum Wsi Słowińskiej /1963 r., skansen/. Wystawa prac rzeźbiarskich rybaków słowińskich p.t. „Pasje w drewnie ukryte” /przepiękne, duże rzeźby postaci ludzkich i ryb/.
Dzień trzeci. – Wycieczka piesza do tarasu widokowego na Jezioro Gardno przez Park Słowiński /2.5 km. w jedną stronę/. Taras był podwyższony, duży i drewniany, z miejscami do siedzenia . Z przyjemnością obserwowaliśmy spokojne jezioro, a w dali po lewo, Świętą Górę Słowian „Rowokół” /115 m./. Po odśpiewaniu kilku piosenek harcerskich i zrobieniu zdjęć ,udaliśmy się w drogę powrotną do pensjonatu.
Dzień czwarty. – Wyjazd autobusem PKS /bilet 12 zł./ na wycieczkę do Słupska. Po przyjeździe spotkaliśmy się z miejscową przewodniczką, p. Eugenią Gwoździak. Nie sposób opisać naszego spaceru po mieście, bo tyle było zwiedzania, słuchania, historii…, a wszystko było, „jak z bajki”. Szczególnie zachwyciły nas: szeroki deptak z aleją drzew i niedźwiadkami /rzeźby, każda innego koloru/, pięknie odrestaurowane kamienice i budynki z elementami secesyjnymi, Ratusz /1901 r./, liczne pomniki / H. Sienkiewicza, F. Chopina…/, duże, kolorowe murale, 3 teatry, kościoły /św. Jacka, Mariacki N.M.P./, mosty i kładki na rzece Słupi…. Mimo, że było dużo zwiedzania, to dotarliśmy do wszystkich zaplanowanych miejsc, dzięki naszej wspaniałej przewodniczce p. Eugenii, którą wspierała jedna z naszych koleżanek, była mieszkanka Słupska -Jadzia Szałańska. Czasu wolnego nie mieliśmy wcale!
Dzień piąty i szósty. – pozostaliśmy w pensjonacie wykorzystując czas w/g własnego pomysłu /spacery plażą, zakupy, relaks, spotkania…/.
W czasie naszego wyjazdu mieliśmy zorganizowane w dwie imprezy w godz. 20:00–22:00 /stołówka/:
- środa – świętowaliśmy urodziny kol. Teresy F. i kol. Ryszarda K.,
- piątek – pożegnanie turnusu.
Były życzenia, śpiewane „Sto lat”, wykonanie poloneza przez jubilatów w pierwszej parze, muzyka taneczna, smaczne szarlotki i muffinki, piwo z sokiem /sponsorowane przez Właściciela pensjonatu/, napoje zimne i gorące… przemiła atmosfera, odświętne stroje oraz „tańce, hulanki i swawole..”! Na długo zapamiętamy obydwie wspaniałe imprezy!
Dzień siódmy. - Po śniadaniu spakowanie bagaży i opuszczenie pokoi do godz. 10:00. Większość z nas poszła jeszcze pożegnać się z morzem spacerując plażą. Wyjechaliśmy z Rowów o godz. 11:45, tym razem kierowcą był p. Marek Biernacki. W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Białym Borze, by zwiedzić jedyną w świecie cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy /1997 r./. Cała bryła cerkwi, wystrój, ikony są autorstwa prof. Jerzego Nowosielskiego.. /sam nazywa ją „Moja ikona”/. Jest już uznana jako zabytek, który warto obejrzeć!!!
Do Włocławka dojechaliśmy szczęśliwie o godz. 19:00. Wczasy w Rowach – „Krainie wody, wiatru i piasku” ,zaliczamy do naszych kolejnych, udanych wyjazdów i Wszystkim za” wszystko”… Dziękujemy!!
Tekst: Jadwiga Piotrowska,
Zdjęcia: Hanna Majkowska.
|
|
Kolejny wyjazd Koła Turystycznego udało się zorganizować pomimo powszechnie znanych, ale nam niestrasznych trudności. Pod kierownictwem nieocenionej Tereni, wiezieni przez niezawodnego pana Dawida, ruszyliśmy na północno-wschodnie krańce naszego kraju z jednodniowym pobytem w Wilnie.
30.08.2022 – wtorek 700 po sprawnej zbiórce uczestników dotarliśmy do Dobrzynia nad Wisłą, gdzie dołączający do nas Paweł Śliwiński zaprowadził grupę na Jakubowe Podzamcze. To tutaj 20.08.2022 roku miała miejsce uroczystość otwarcia wodnego szlaku Camino de Vistula, który wyznacza drogę do Sanktuarium Św. Jakuba w Santiago de Compostela. U stóp Góry Zamkowej postawiono kapliczkę słupową z piękną figurką Apostoła, która przez dwa lata towarzyszyła pielgrzymom na tej wyjątkowej drodze. Teraz, stanowiąc pamiątkę tych działań, zaprasza wszystkich do podjęcia trudu wkroczenia na własne Camino.
Spokojny przejazd przez Mazowsze zaprowadził nas na KURPIE, a wizyta w Skansenie Kurpiowskim w Kadzidle oraz miejscowości Łyse, znanej z kultywowania tradycji ludowych, stanowiły rekompensatę za planowany na ten rok, i z przyczyn od nas niezależnych odwołany wyjazd. Po dotarciu na Suwalszczyznę, jej zwiedzanie rozpoczęliśmy od krótkiego spaceru po AUGUSTOWIE. Z Przystani przeszliśmy piękną promenadą do centrum miasta, gdzie obok urokliwego Rynku z pomnikiem króla Zygmunta Augusta i kościoła parafialnego największym zainteresowaniem cieszyła się ławeczka z figurą Beaty przed znaną z piosenki restauracją „Albatros”
W drodze do SEJN, zatrzymaliśmy się w GIBACH przy drewnianym kościółku oraz pomniku upamiętniającym ofiary II wojny światowej oraz powojennego, komunistycznego terroru. Zakwaterowanie i noclegi na cały czas wycieczki mieliśmy w gościnnym Hotelu „Na Skarpie”.
31.08.2022 – środa, na ten dzień zaplanowaliśmy zwiedzanie WIGIERSKIEGO PARKU NARUDOWEGO. Rozpoczęliśmy od wizyty w Pokamedulskim Klasztorze nad jeziorem Wigry. Ten malowniczo położony obiekt daje możliwość zapoznania się z historią osadnictwa na tym terenie ze szczególnym uwzględnieniem roli zakonów w tych trudnych działaniach. Spokój i piękno okolicy, które skłoniły Kamedułów do wzniesienia kompleksu eremów, przyciąga uwagę licznych odwiedzających.
Wizyta w Muzeum WPN w Krzywem oraz spacer ścieżką dydaktyczną dały nam możliwość poznania specyfiki tego parku. Wszyscy byliśmy pod wrażeniem zakresu wiedzy i wyjątkowej umiejętności interesującego sposobu dzielenia się nią przez miejscowego przewodnika.
Przejazd Wigierską Kolejką Wąskotorową w Płocicznie (godz. 1300 - 1530), obok walorów edukacyjnych, stanowił miły przerywnik w intensywnym i czasami trochę męczącym zwiedzaniu.
Popołudniowy spacer po SUWAŁKACH rozpoczęliśmy od zapoznania się z najciekawszymi obiektami tego miasta (Konkatedra Św. Aleksandra, Park Konstytucji 3 Maja, dawna cerkiew prawosławna, kościół Św. Trójcy, domy: Miłoszów, A. Wierusza- Kowalskiego, L. Marszałka) Udało się nam również zwiedzić Muzeum Marii Konopnickiej.
1.09.2022 – czwartek, przejazd na Litwę. Po spokojnym przejeździe rozpoczęliśmy całodzienne zwiedzanie WILNA z miejscową Panią przewodnik. Kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu - najcenniejszy zabytek barokowy w Wilnie, zrobił na nas ogromne wrażenie, a jego ozdobione stiukami wnętrze rzeczywiście uznać należy za jedno z najpiękniejszych nie tylko w Wilnie! Nawiedziliśmy słynny cmentarz na Rossie – najstarszy i najpiękniejszy cmentarz wileński, na którym pochowano matkę Marszałka J. Piłsudskiego oraz jego serce. Spoczywa tutaj również wielu wybitnych Polaków, a ich grobowce to wspaniałe dzieła sztuki, które na szczęście systematycznie są odnawiane.
Zwiedzanie Starówki rozpoczęliśmy od Ostrej Bramy z kaplicą Matki Bożej Ostrobramskiej, a dalej obejrzeliśmy cerkiew św. Ducha (w której są pochowani trzej pierwsi święci prawosławni na Litwie), klasztor bazylianów (w którym był więziony Adam Mickiewicz), plac Ratuszowy i Ratusz - odbyła się tu premiera „Halki” S. Moniuszki, dzielnicę żydowską , kościół Miłosierdzia Bożego (w którym znajduje się oryginał obrazu "Jezu, ufam Tobie"), Uniwersytet Wileński, Pałac Prezydencki, zakątek gotycki, katedrę Św. Stanisława z kaplicą Jagiellonów i grobowcem Św. Kazimierza. Na zakończenie zjedliśmy obiad regionalny i na nocleg wróciliśmy do Sejn.
2.09.2022 – piątek, po wojażach litewskich zaplanowaliśmy zwiedzanie MAZUR GARBATYCH na Suwalszczyźnie. Przed wyjazdem duża grupa chętnych uczestniczyła w spacerze po SEJNACH, zwiedzając Bazylikę Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny oraz poznając inne zabytki tego miasteczka.
Przejazd drogą nadgraniczną udało się wzbogacić o spacer do styku granic Polski/Litwy/Rosji. To kolejne takie miejsce na trasach naszych wędrówek, z czego jesteśmy bardzo zadowoleni.
Zwiedzenie unikatowych wiaduktów w STAŃCZYKACH, to wyjątkowa atrakcja, a przy pięknej, słonecznej pogodzie spacer przez nie pozwala cieszyć się wspaniałymi krajobrazami polodowcowymi. Dla chętnych zatrzymaliśmy się przy wieży widokowej. Kontynuując przejazd przez Puszczę Romincką, już na terenie województwa warmińsko-mazurskiego, podziwialiśmy okazały drzewostan tego transgranicznego kompleksu leśnego. W GOŁDAPII odwiedziliśmy kompleks uzdrowiskowy z tężniami solankowymi i Pijalnią Wód oraz sanatorium. Odwiedziliśmy również centrum miasta z ciekawym Rynkiem i Parkiem.
Wizyta w SUWALSKIM PARKU KRAJOBRAZOWYM zakończyła tego dnia nasz bogaty program krajoznawczy. Dotarliśmy do Głazowiska „Bachanowo” nad Czarną Hańczą, najgłębszego jeziora Polski – Hańcza oraz wspięliśmy się na Suwalską Fudżijamę, czyli Górę Cisową koło Gulbieniszek.
3.09.2022 – sobota,.w drodze powrotnej zwiedziliśmy odtworzoną wioskę ludności pruskiej „GALINDIA” koło Mikołajek. Przewodnik, wciągając nas w inscenizację odtwarzającą dzieje i obyczaje Galindów, ciekawie przybliżył nam tę zupełnie nieznaną większości uczestników tematykę.
W pobliskim WOJNOWIE zwiedziliśmy cerkiew i klasztor Staroobrzędowców. Nie mogliśmy dotrzeć do Muzeum K.I. Gałczyńskiego w Leśniczówce PRANIE ponieważ drogą dojazdową przebiegała trasa maratonu wrotkarskiego, więc postanowiliśmy zastąpić ten punkt programu o wizytę w SZCZYTNIE. Na Cmentarzu Komunalnym odwiedziliśmy grób Krzysztofa Klenczona, wybitnego muzyka i kompozytora, lidera „Czerwonych Gitar” i „Trzech Koron”. Jakież było nasze zaskoczenie, a następnie radość, kiedy prosząca nas o możliwość zrobienia zdjęcia grupie Pani okazała się mieszkającą w Poznaniu siostrą Artysty. Szczęście, czy przypadek? Nie ważne, najważniejsze, że mogliśmy posłuchać ciekawych wspomnień i dowiedzieć się faktów z życia Idola tak wielu z nas, i to od tak bliskiej Mu Osoby! Zwiedziliśmy również ciekawą szczytnieńską Starówkę i wzięliśmy udział w festynie z koncertem i wojskową grochówką. Zadowoleni dotarliśmy do Włocławka w godzinach wieczornych.
Pozdrawiam! Paweł Śliwiński
GALERIA ZDJĘĆ
|
|
Kolejny wyjazd dla Studentów WUTW /54 osoby/, został zorganizowany w dniu 05.07.2022 r. przez kol. Teresę Fortunę /Koło Turystyczne „Senior”/. Przewodnikiem i pilotem całej trasy wycieczki, był pan Paweł Śliwiński. Podróżowaliśmy autokarem z firmy „Auto-Tur”, a kierowcami byli pp. Andrzej Waszak i Marek Biernacki. Z Włocławka wyjechaliśmy o godz. 07:00. Na początku podróży, Organizatorzy poinformowali nas o programie wycieczki, a także przypomnieli zasady BHP, w czasie jazdy autokarem i podczas zwiedzania. Ustalono następujący porządek zwiedzania miast:
1. Uniejów /godz. 09:00 – 11:30/,
2. Sieradz /godz. 13:30 – 15:00/,
3.Warta /godz. 16:00 – 17:00/,
oraz innych mniejszych miejscowości, znajdujących się na trasie przejazdu lub w jej pobliżu.
Zgodnie z wybraną trasą wycieczki, zwiedzanie przebiegało następująco:
- Chełmno nad Nerem – przy drodze..w lesie, znajduje się „Cmentarzysko” niemieckiego obozu zagłady KULMHOF, gdzie w latach 1941-1945 zginęło śmiercią męczeńską około 350 tys. ludzi /Żydzi, Romowie, Polacy, dzieci z Zamojszczyzny i Czech ,a także jeńcy Armii Czerwonej… /. Ogromny pomnik, którego widok zapiera dech w piersiach, symboliczne groby z macewami…, wiele tablic z informacjami i opisami bestialskich zbrodni. Każdy powinien zobaczyć to miejsce, ze względu na pamięć o ofiarach i „ku przestrodze”!
- Uniejów – pierwsze uzdrowisko termalne od 2012 r. /kąpieliska zewnętrzne i wewnętrzne/. Mogliśmy skorzystać z wielu atrakcji: baseny zwykłe i solankowe, tężnie, wyspa jacuzzi, rwąca rzeka, bicze wodne, masaże wodne poziome i pionowe… Ogólnie czystość, nowoczesność i miła obsługa. Przez 2 godz. każdy z nas, cieszył się wybraną formą relaksu w wodzie ! Super sprawa!
- Bronów – dworek Marii Konopnickiej /”Pieśniarki Ludu Polskiego”/, w którym mieszkała w latach 1862 – 1872. Dworek/.. a raczej chata wiejska/ gustownie i bogato wyposażony: w piękne meble, zastawę stołową, koronkowe obrusy, dużo pamiątek, portretów, dokumentów i zdjęć. Wokół domu znajduje się obszerny park i droga wjazdowa. Tu powstały liczne utwory literackie pisane „na żywo”, związane z miejscowym środowiskiem. Urokliwe miejsce, klimat i dużo wiedzy o Pani Marii.
- Stary Gostków – zabytkowy Zespół Pałacowo-Parkowy z XIX w. Jest to pięknie zachowana siedziba szlachecka , w której podziwialiśmy 200-letnie freski /powstały w latach 1809-1812..świetnie zachowane/, przedstawiające amorki, romantyczne pejzaże, autentyczne dębowe podłogi /ułożone gwieździście/, piece kaflowe, schody, drzwi… Przed pałacem znajduje się piękny klomb, a z tyłu budynku zadbany park ze stawem. Ten obiekt, to prawdziwa „perełka” Gostkowa!
- Budzynek – drewniany kościół p.w. Ścięcia św. Jana Chrzciciela. Przewodnikiem był Proboszcz tutejszej parafii /370 mieszkańców/. Najpierw była tu kaplica myśliwska /1357 r./, a po przebudowach i modernizacji jako kościół od XVIII w. Bardzo ciekawy obiekt, pod względem architektonicznym i sakralnym!
- Sieradz – miasto ok. 45 tys. mieszkańców. Z uwagi na deszczową pogodę przeszliśmy tylko po Starówce /ciekawa fontanna i pomnik Antoniego Cierplikowskiego – fryzjera stylisty „wszech czasów”/. Tutaj mieliśmy czas wolny /1 godz./, który w większości wykorzystaliśmy na posiłek, w lokalnych punktach gastronomicznych.
- Warta – gmina wiejsko-miejska /3.5 tys. mieszkańców/. Rynek im. St. Wł. Reymonta i przepiękny barokowy Klasztor i Kościół Ojców Bernardynów /XV – XVI w./. Jeden z najładniejszych obiektów sakralnych na Ziemi Sieradzkiej. Ładnie położony i widoczny z daleka, ma urokliwe i klimatyczne wnętrze, bogate w liczne i cenne dzieła sztuki. Byliśmy bardzo zadowoleni, z możliwości zwiedzenia tego zabytkowego obiektu.
- Jeziorsko – Rezerwat Przyrody Jeziorsko. Jest to zbiornik wodny , zaporowy, który powstał przez spiętrzenie wód rzeki Warty. Służy on głównie ochronie przeciwpowodziowej, stanowi rezerwuar wody i posiada walory rekreacyjne. Jest on także jedną z najważniejszych ostoi dla ptaków wodno-błotnych /łabędź, czapla biała, rybitwy, perkozy…/ i miejscem życia niezliczonych ilości zwierząt bezkręgowych /żer dla ptactwa/.
Podsumowując, wyjazd nasz był bardzo intensywny z uwagi na ilość zwiedzanych obiektów, bogaty w ciekawe i obszerne informacje o nich, a także pełen niezapomnianych wrażeń. Wszystko odbyło się zgodnie z planem i w miłej atmosferze, za co serdecznie dziękujemy, Organizatorce, Przewodnikowi i Kierowcom autokaru oraz Uczestnikom wycieczki.
Do Włocławka wróciliśmy o godz. 20:00, zmęczeni ale bardzo zadowoleni!
Tekst: Jadwiga Piotrowska
Zdjęcia: Jan Wenski
|
|
Kolejny wyjazd słuchaczy i sympatyków Uniwersytetu III Wieku zaprowadził nas na malownicze Kaszuby. Sprawny przejazd Autostradą Bursztynową umożliwił nam odwiedzenie wielu ciekawych miejsc na liczącej ponad 500 km trasie. Wycieczkę rozpoczęliśmy od wizyty w Rezerwacie „Jar Raduni”, gdzie wartki nurt rzeki utworzył piękny i głęboki przełom.
W pobliskich Kartuzach zwiedziliśmy pokartuski zespół klasztorny, w którym za najciekawsze uznaliśmy wyposażenie kościoła, a szczególnie oryginalne stalle, kurdybanowe obicia ścian i konstrukcję dachu nawiązującą do kształtu trumny.
W dalszej wędrówce program krajoznawczy wzbogaciliśmy o niezaplanowaną wizytę w Węsiorach, gdzie zachował się kompleks cmentarny z kurhanami i kręgami kamiennymi. Jest to materialna pozostałość po Gotach zamieszkujących te tereny w okresie I-III wiek naszej ery.
Na szlakach kaszubskich wędrówek rzadko umieszczany jest Bytów, więc dla nas było to wyzwanie i możliwość poznania kolejnego interesującego miasta. Muzeum Zachodniej Kaszubszczyzny, po którym oprowadzała nas miła i wyjątkowo kompetentna przewodniczka, wszechstronnie wzbogaciło naszą wiedzę na temat dziejów i kultury regionu. Prócz ciekawych eksponatów historycznych i etnograficznych bytowska placówka może się poszczycić ogromną kolekcją dzieł artysty ludowego Józefa Chełmowskiego.
Ostatnim punktem wyjazdu była Kościerzyna uznawana powszechnie za nieformalną stolicę Kaszubszczyzny. Starówka, którą zwiedziliśmy, była miejscem odpoczynku, ale również dała nam możliwość zapoznania się z jej niewątpliwymi atrakcjami (Muzeum Ziemi Kościerskiej i Akordeonu, Sanktuarium Matki Bożej Kościerskiej, Kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego oraz ciekawa zabudowa Rynku).
Dziękując za wspólny wyjazd serdecznie pozdrawiam!
Paweł Śliwiński
GALERIA ZDJĘĆ
|
|
|
Koło Turystyczne SENIOR
