„Cudze chwalicie ,swego nie  znacie, sami nie  wiecie co posiadacie’   Stanisław Jachowicz.

Zaprzeczając  cytatowi słuchacze WUTW  wyruszyli poznawać  swoje  tereny. Zaczęliśmy od  miejscowości Niszczewy, w której na rozstaju  dróg do  Ujmy Dużej, Konecka i Zakrzewa stoją  trzy wysokie, metalowe  krzyże, ustawione w  trójkąt . U  ich podnóża  trzy głazy ,na  każdym z  nich  tablica. Na środkowym  ‘ SETNA ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLELOŚCI’’, Na lewym  ; UPAMIĘTNIA  KONCENTRACJE WOJSK POWSTANIA  STYCZNIOWEGO’, Na  prawym ‘MIEJSCE ODJAZDU  MĘŻCZYZN W 1939r.W POWSZECHNEJ  MOBILIZACJI WOJSKOWEJ..

Kolejnym miejscem jest Aleksandrów kuj. Zatrzymujemy się  przy  Kurhanie Kozackim-cmentarz 17  żołnierzy  Armii Czynnej UPR  , osadzonych i zmarłych w obozie internowania. Na cmentarzu znajdują się także groby żołnierzy i osób cywilnych poległych w 1939 r., ofiar okupacji niemieckiej i kwatera żołnierzy Armii Czerwonej poległych w 1945 r. Największą  dumą  miasta jest  dworzec  kolejowy który zawdzięcza swój klasycystyczny wygląd  wizycie  cara  Aleksandra II. W  dniu 4 września 1879r.car  przyjął   cesarza  niemieckiego Wilhelma I. Dworzec  był bardzo  ważnym   ‘’portem  lądowym’ na   granicy Królestwa Polskiego  i  Rosji z Prusami.

W  okresie  kiedy zlikwidowano granice  państwowe dworzec  stracił  swoją  rangę i niszczał. Obecnie  miasto  stara się  przywrócić  dawną  świetność, w  odremontowanej  części  budynku  mieści  się  biblioteka  i   reprezentacyjna  sala   im,Edwarda  Stachury. Kolejna  perełka  miasta  jest   Pałac  Trojanowskich w  którym  obecnie  mieści  się Zespół Szkół  Nr.1. Pałac  otacza  przepiękny  a  w  nim   11 dębów  uznawanych za  pomniki przyrody  .

Po  Aleksandrowie  następny  przystanek to   Sanktuarium Maryjne w Ostrowąsie z Obrazem  Matki Bożej  ‘Pani  Kujaw” i  „Pani na Jeziorze”. Jedno z centralnych sanktuariów maryjnych znajdujących się na ziemi kujawskiej.Od ponad trzech wieków stanowi cel licznych pielgrzymek i szlaków pątniczych. Historię kościoła przedstawił  i   oprowadził po  Drodze   Różańcowej    proboszcz parafii Janusz  Drewniak. Zgodnie  z  planem  wycieczki  jedziemy do Łazieńca .Kilkanaście metrów od głównej drogi we wsi Łazieniec stoi mały domek. Każdy wie, że dzieciństwo spędził tu Edward Stachura. Tuż przy drodze przypomina o tym pamiątkowa tablica z ważnymi informacjami.

Budynek ma około stu lat, od zawsze należał do rodziny Stachurów, teraz zarządza nim siostra poety, Eliana Skórzyńska.

- Pomimo tego, że dom jest niezamieszkały, w ostatnich latach jest dość często udostępniany zwiedzającym. Przybywają do niego uczestnicy wydarzenia Eskapada- Poznaj Swój Region z Przewodnikiem, uczniowie okolicznych szkół, zorganizowane grupy turystyczne. Dom jest odwiedzany przez uczestników corocznego Ogólnopolskiego Spotkania Poetów Biała Lokomotywa, którego pomysłodawczynią i prowadzącą jest Daria Danuta Lisiecka. Spotkania pod orzechem przed domem Steda to niezapomniane pełne poezji chwile - tłumaczy Marzena Szyszka, członek Stowarzyszenia "Cudne Manowce" z Łazieńca.

Pogoda  dzisiaj wyjątkowo nie  sprzyja spacerom,jest  deszczowo ,przemieszczamy się do  Ciechocinka,spacerkiem dochodzimy do  Dworku Prezydenta RP,niestety  niedostępny dzisiaj dla  zwiedzających. Zdjecia  robimy  ukradkiem przez  parkan. Tuż  obok Dworku  przepiękna  Cerkiew  pw.św.  Michała  Archanioła-Świątynia została wybudowana w 1894 przez górali kaukaskich w stylu zauralskim. Jest to jedyny przykład tego stylu w Europie. Powstanie obiektu było związane z przyjazdami do Ciechocinka rosyjskich kuracjuszy wyznania prawosławnego[. Posiada jedną większą   kopułę oraz drugą mniejszą. Wewnątrz znajduje się współczesny    ikonostas. Ściany wykonane są z bali położonych na siebie bez użycia gwoździ. Na tylnej wewnętrznej ścianie znajduje się napis w języku cerkiewnosłowiańskim „S nami Bog”.

Budynek był cerkwią do lat 20. ubiegłego stulecia, gdzie następnie urządzono w niej kasyno ze świetlicą, szkołę, a następnie magazyn. Inicjatorem renowacji obiektu i przywrócenia go do użytku liturgicznego był Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego arcybiskup Sawa (Hrycuniak). Kamień węgielny pod odbudowywaną świątynię został położony 2 grudnia 1995.        5 października 1996 cerkiew została ponownie konsekrowana przez arcybiskupa Sawę oraz biskupa łódzkiego i poznańskiego Szymona. Stała się wówczas świątynią nowo utworzonej   parafii wojskowej. Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 4 września 1995 pod nr A/673

Ciekawym miejscem w  Ciechocinku jest Warzelnia  Soli. To właśnie na terenie Warzelni Soli od 185 lat niezmiennie, w sposób tradycyjny wytwarza się ciechocińską sól spożywczą. Zatężoną na tężniach solankę ogrzewa się tu w płaskich, otwartych naczyniach zwanych panwiami. Podczas warzenia z solanki wytrącają się kryształki soli. Do  produkcji wykorzystywane są proste narzędzia, a prace związane z warzeniem soli są wykonywane ręcznie przez pracowników zwanych ,,warzelnikami”. Sól wybiera się na drewniany parownik i układa w pryzmy. Po odparowaniu przewozi się ją wagonikami do magazynu. Podczas warzenia otrzymuje się także Ciechociński Szlam i Ług posiadające właściwości lecznicze. W Zabytkowej Warzelni Soli, w  części nieużywanej do produkcji utworzono  muzeum. Znajduje się tu wiele eksponatów związanych z warzelnictwem i. działalnością uzdrowiskową Ciechocinka, między innymi dawne aparaty do gimnastyki leczniczej z początku XX wieku.

Ostatnim punktem naszej wyprawy  jest  Raciążek a  w  nim  Kościół  Wszystkich Świetych i św .Hieronima. Pochodzi z XVI wieku. Jego fundatorem był  bp kujawsko-pomorski Hieronim Rozdrażewski.Wybudowany został w latach 1597-1612. Budowę ukończył bp Wawrzyniec Gembicki w 1612 roku, a konsekracji dokonał w 1627 roku biskup Baltazar Miaskowski. W czasie okupacji niemieckiej w latach 1939-1945, kościół został ograbiony, a przed kapitulacją podminowany. Niemcy zabrali wówczas m.in. boczny ołtarzyk pochodzący z XIV wieku. Dużą atrakcją tej  miejscowości są  ruiny  zamku    W miejscu dzisiejszego zamku istniał gród drewniano-ziemny, o czym wiadomo dzięki wystawieniu dokumentu w 1250 roku w tym miejscu przez księcia Kazimierza I kujawskiego. Kolejny dokument wystawił tutaj biskup Wolimir ze Świętopełkiem, więc można uznać, że było to w tym czasie ważne miejsce. W czasie wojny polsko-krzyżackiej (1327–1332) Raciążek został w 1329 i w 1330 roku oblężony przez Krzyżaków, którzy po ośmiodniowym oblężeniu zdobyli i zniszczyli biskupi gród.  zamek biskupi znajdujący się w dawnym mieście Raciążek,  Obecnie w stanie ruiny. Pogoda  nareszcie  poprawiła się , jeszcze sesja  fotograficzna  na  tle  ruin  zamku   i  takim miłym akcentem  zakończyliśmy  nasza  wyprawę.

Z pozdrowieniami Teresa Fortuna

GALERIA ZDJĘĆ