„Cudze chwalicie ,swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie’ Stanisław Jachowicz.
Zaprzeczając cytatowi słuchacze WUTW wyruszyli poznawać swoje tereny. Zaczęliśmy od miejscowości Niszczewy, w której na rozstaju dróg do Ujmy Dużej, Konecka i Zakrzewa stoją trzy wysokie, metalowe krzyże, ustawione w trójkąt . U ich podnóża trzy głazy ,na każdym z nich tablica. Na środkowym ‘ SETNA ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLELOŚCI’’, Na lewym ; UPAMIĘTNIA KONCENTRACJE WOJSK POWSTANIA STYCZNIOWEGO’, Na prawym ‘MIEJSCE ODJAZDU MĘŻCZYZN W 1939r.W POWSZECHNEJ MOBILIZACJI WOJSKOWEJ..
Kolejnym miejscem jest Aleksandrów kuj. Zatrzymujemy się przy Kurhanie Kozackim-cmentarz 17 żołnierzy Armii Czynnej UPR , osadzonych i zmarłych w obozie internowania. Na cmentarzu znajdują się także groby żołnierzy i osób cywilnych poległych w 1939 r., ofiar okupacji niemieckiej i kwatera żołnierzy Armii Czerwonej poległych w 1945 r. Największą dumą miasta jest dworzec kolejowy który zawdzięcza swój klasycystyczny wygląd wizycie cara Aleksandra II. W dniu 4 września 1879r.car przyjął cesarza niemieckiego Wilhelma I. Dworzec był bardzo ważnym ‘’portem lądowym’ na granicy Królestwa Polskiego i Rosji z Prusami.
W okresie kiedy zlikwidowano granice państwowe dworzec stracił swoją rangę i niszczał. Obecnie miasto stara się przywrócić dawną świetność, w odremontowanej części budynku mieści się biblioteka i reprezentacyjna sala im,Edwarda Stachury. Kolejna perełka miasta jest Pałac Trojanowskich w którym obecnie mieści się Zespół Szkół Nr.1. Pałac otacza przepiękny a w nim 11 dębów uznawanych za pomniki przyrody .
Po Aleksandrowie następny przystanek to Sanktuarium Maryjne w Ostrowąsie z Obrazem Matki Bożej ‘Pani Kujaw” i „Pani na Jeziorze”. Jedno z centralnych sanktuariów maryjnych znajdujących się na ziemi kujawskiej.Od ponad trzech wieków stanowi cel licznych pielgrzymek i szlaków pątniczych. Historię kościoła przedstawił i oprowadził po Drodze Różańcowej proboszcz parafii Janusz Drewniak. Zgodnie z planem wycieczki jedziemy do Łazieńca .Kilkanaście metrów od głównej drogi we wsi Łazieniec stoi mały domek. Każdy wie, że dzieciństwo spędził tu Edward Stachura. Tuż przy drodze przypomina o tym pamiątkowa tablica z ważnymi informacjami.
Budynek ma około stu lat, od zawsze należał do rodziny Stachurów, teraz zarządza nim siostra poety, Eliana Skórzyńska.
- Pomimo tego, że dom jest niezamieszkały, w ostatnich latach jest dość często udostępniany zwiedzającym. Przybywają do niego uczestnicy wydarzenia Eskapada- Poznaj Swój Region z Przewodnikiem, uczniowie okolicznych szkół, zorganizowane grupy turystyczne. Dom jest odwiedzany przez uczestników corocznego Ogólnopolskiego Spotkania Poetów Biała Lokomotywa, którego pomysłodawczynią i prowadzącą jest Daria Danuta Lisiecka. Spotkania pod orzechem przed domem Steda to niezapomniane pełne poezji chwile - tłumaczy Marzena Szyszka, członek Stowarzyszenia "Cudne Manowce" z Łazieńca.
Pogoda dzisiaj wyjątkowo nie sprzyja spacerom,jest deszczowo ,przemieszczamy się do Ciechocinka,spacerkiem dochodzimy do Dworku Prezydenta RP,niestety niedostępny dzisiaj dla zwiedzających. Zdjecia robimy ukradkiem przez parkan. Tuż obok Dworku przepiękna Cerkiew pw.św. Michała Archanioła-Świątynia została wybudowana w 1894 przez górali kaukaskich w stylu zauralskim. Jest to jedyny przykład tego stylu w Europie. Powstanie obiektu było związane z przyjazdami do Ciechocinka rosyjskich kuracjuszy wyznania prawosławnego[. Posiada jedną większą kopułę oraz drugą mniejszą. Wewnątrz znajduje się współczesny ikonostas. Ściany wykonane są z bali położonych na siebie bez użycia gwoździ. Na tylnej wewnętrznej ścianie znajduje się napis w języku cerkiewnosłowiańskim „S nami Bog”.
Budynek był cerkwią do lat 20. ubiegłego stulecia, gdzie następnie urządzono w niej kasyno ze świetlicą, szkołę, a następnie magazyn. Inicjatorem renowacji obiektu i przywrócenia go do użytku liturgicznego był Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego arcybiskup Sawa (Hrycuniak). Kamień węgielny pod odbudowywaną świątynię został położony 2 grudnia 1995. 5 października 1996 cerkiew została ponownie konsekrowana przez arcybiskupa Sawę oraz biskupa łódzkiego i poznańskiego Szymona. Stała się wówczas świątynią nowo utworzonej parafii wojskowej. Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 4 września 1995 pod nr A/673
Ciekawym miejscem w Ciechocinku jest Warzelnia Soli. To właśnie na terenie Warzelni Soli od 185 lat niezmiennie, w sposób tradycyjny wytwarza się ciechocińską sól spożywczą. Zatężoną na tężniach solankę ogrzewa się tu w płaskich, otwartych naczyniach zwanych panwiami. Podczas warzenia z solanki wytrącają się kryształki soli. Do produkcji wykorzystywane są proste narzędzia, a prace związane z warzeniem soli są wykonywane ręcznie przez pracowników zwanych ,,warzelnikami”. Sól wybiera się na drewniany parownik i układa w pryzmy. Po odparowaniu przewozi się ją wagonikami do magazynu. Podczas warzenia otrzymuje się także Ciechociński Szlam i Ług posiadające właściwości lecznicze. W Zabytkowej Warzelni Soli, w części nieużywanej do produkcji utworzono muzeum. Znajduje się tu wiele eksponatów związanych z warzelnictwem i. działalnością uzdrowiskową Ciechocinka, między innymi dawne aparaty do gimnastyki leczniczej z początku XX wieku.
Ostatnim punktem naszej wyprawy jest Raciążek a w nim Kościół Wszystkich Świetych i św .Hieronima. Pochodzi z XVI wieku. Jego fundatorem był bp kujawsko-pomorski Hieronim Rozdrażewski.Wybudowany został w latach 1597-1612. Budowę ukończył bp Wawrzyniec Gembicki w 1612 roku, a konsekracji dokonał w 1627 roku biskup Baltazar Miaskowski. W czasie okupacji niemieckiej w latach 1939-1945, kościół został ograbiony, a przed kapitulacją podminowany. Niemcy zabrali wówczas m.in. boczny ołtarzyk pochodzący z XIV wieku. Dużą atrakcją tej miejscowości są ruiny zamku W miejscu dzisiejszego zamku istniał gród drewniano-ziemny, o czym wiadomo dzięki wystawieniu dokumentu w 1250 roku w tym miejscu przez księcia Kazimierza I kujawskiego. Kolejny dokument wystawił tutaj biskup Wolimir ze Świętopełkiem, więc można uznać, że było to w tym czasie ważne miejsce. W czasie wojny polsko-krzyżackiej (1327–1332) Raciążek został w 1329 i w 1330 roku oblężony przez Krzyżaków, którzy po ośmiodniowym oblężeniu zdobyli i zniszczyli biskupi gród. zamek biskupi znajdujący się w dawnym mieście Raciążek, Obecnie w stanie ruiny. Pogoda nareszcie poprawiła się , jeszcze sesja fotograficzna na tle ruin zamku i takim miłym akcentem zakończyliśmy nasza wyprawę.
Z pozdrowieniami Teresa Fortuna
GALERIA ZDJĘĆ
|