|
10 grudnia 2014r . w Teatrze Impresaryjnym we Włocławku dr Maciej Krzemiński poprowadził drugą część wykładu dotyczącego „Komunikacji interpersonalnych”.
Komunikacje interpersonalną, jak każdą dziedzinę wiedzy, dzielimy na różne części, kategorie, typy, rodzaje.
W zależności od cech, które dookreślają komunikację za światem, wyróżniamy w niej między innymi:
- komunikację bezpośrednia i pośrednią
- ustną i pisemną
- jednostronną i dwustronną
- werbalną i niewerbalną.
Komunikację ustną i pisemną różni głównie szybkość, dokładność i możliwość sprawdzenia.
Przykładem komunikacji jednostronnej jest dzieło sztuki np. obraz, rzeźba, książka.
Niewerbalna komunikacja ze światem odbywa się poprzez mimikę, gest i postawę ciała, intonację głosu czy odległość utrzymywaną przez komunikujących się. Cisza, podkreślona mową ciała, jest o wiele lepszym komunikatem niż krzyk. Komunikację ułatwiają również śmiech i uśmiech, czyniąc ją przyjemniejszą dla wszystkich. Wiemy przecież, że śmiech działa także dobroczynnie na nasze organy wewnętrzne.
Komunikowanie się to proces ciągły, społeczny, kreatywny, dynamiczny, symboliczny celowy i świadomy, złożony i nieodwracalny. Komunikacja z dziećmi przebiega inaczej niż z osobami dorosłymi – dziecko nie dodaje abstrakcyjnego kontekstu do komunikacji. Z obserwacji wiemy, że w rodzinach dzieją się najwspanialsze, ale też i najstraszniejsze rzeczy. Niestety więzi krwi nie gwarantują automatycznie dobrych relacji. Te relacje w rodzinie wymagają wypracowania ich poprzez częste, szczere i ukierunkowanie na ten cel komunikowanie się.
Piękno wewnętrzne człowieka przekłada się na piękno uzewnętrznione. Piękne słowa budują piękne uczucia. Proces komunikacji jest procesem symbolicznym, gdy występuje miedzy uczestnikami używającymi tych samych znaków i symboli. Przykład symbolu w komunikacji: polski sportowiec zdobył złoty medal, a niemal wszyscy mówimy – Polska zdobyła medal. W taki właśnie sposób dr Maciej Krzemiński zapoznał nas z tematem swojego wykładu.
Barbara Żmidzińska
|
