Wykłady
6.12.2021 r.
godz. 13.15
Aula CKZiU
Mikołajkowy wykład – „Jak działa mózg nastolatka”
|
Pani dr Anny Grabowskiej – Dąbek
|
6.12.2021 r.
godz. 13.15
Aula CKZiU
|
6.12.2021 r.
godz. 13.15
Aula CKZiU
|
6.12.2021 r.
godz. 13.15
Aula CKZiU
|
6.12.2021 r.
godz. 13.15
Aula CKZiU
|
|
Dnia 18.01.2024r spotkaliśmy się ponownie z panią Urszulą Wilczyńską, pracownikiem włocławskiego oddziału ZUSu. Tym razem towarzyszyła jej pani Ewa Zielińska, specjalistka tematu Platforma Usług Elektronicznych.
Panie chętnie odpowiadały na pytania słuchaczy, m.in. wyjaśniły, jakie składniki bierze się pod uwagę obliczając wysokość emerytury, kiedy można ponownie przeliczyć emeryturę i jakie znaczenie ma długość trwania życia. Dowiedzieliśmy się, że emeryt może zarobić, ile chce.
Pani Ewa Zielińska wyjaśniła, co to jest Platforma usług Elektronicznych i jakie jest jej zadanie. Przekazała , że z Platformy można pobrać PiT-11. Panie chętnie pomogą każdemu zgłaszającemu się w założeniu Platformy. Poinformowały nas także, że od 15. 01. 2024r weszło w życie świadczenie wspierające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Wniosek o świadczenie należy pobrać od Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania. Ten Zespół wydaje decyzję o przyznaniu, bądź nie takiego świadczenia. Wniosek składa się tylko przez Platformę.
Pięknie podziękowaliśmy paniom za przystępny sposób wyjaśnienia zagadnień.
Tekst: Anna Lewandowska- Pudlińska
Zdjęcia: Jan Wenski
|
W dniu 28.11.2023 r. studenci Uniwersytetu Trzeciego Wieku uczestniczyli w szkoleniu prowadzonym w formie prezentacji, która powstała na bazie przewodnika „Nowoczesny Senior – przewodnik po cyfrowym świecie”. Szkolenie prowadził doradca metodyczny Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli pan Kamil Zapała. Przedstawił nam w bardzo ciekawy i przystępny sposób zalety oraz niebezpieczeństwa wynikające z korzystania z internetu za pomocą smartfona, tableta oraz laptopa i komputera stacjonarnego. Zalety to m.in. kontakt z rodziną i przyjaciółmi bez względu na odległość, jaka nas dzieli, poprzez wiadomości e-mail, komunikatory czy rozmowy wideo, wymianę zdjęć, filmików i to wszystko w ramach posiadanego abonamentu. Internet oferuje wiele możliwości spędzania wolnego czasu.
W sieci możemy oglądać telewizję, filmy, seriale, słuchać muzyki, grać w gry, czytać książki a nawet odkryć swoją nową pasję. Internet to również informacje zdrowotne i możliwość edukacji. Można zapoznać się z ciekawymi poradami, które pomogą rozwiązać codzienne problemy. Jednak nasza codzienna aktywność w internecie niesie ze sobą również wiele niebezpieczeństw. Możemy paść ofiarą oszustów i cyberprzestępców. Bardzo ważnym jest zabezpieczenie urządzeń, za pomocą których korzystamy z internetu, programem antywirusowym i antyszpiegowskim. W sieci można znaleźć różne bezpłatne oraz płatne programy antywirusowe, które legalnie można zainstalować na komputerze. Ważne jest też systematyczne aktualizowanie systemu urządzenia, z którego „wchodzimy” do Internetu.
Wykładowca zwracał naszą uwagę na to, żeby nie korzystać z tzw. hot-spotów, czyli sieci internetowych w miejscach publicznych – kawiarniach, restauracjach, pociągach, na dworcach, lotniskach itp. a już na pewno nie korzystać z aplikacji bankowych i nie dokonywać za ich pomocą żadnych operacji. W tych aplikacjach jak również w poczcie elektronicznej ustawiać mocne hasła, które nie powinny się nigdzie powtarzać. Ostrzegał, żeby nie wierzyć we wszystko, co widzimy i o czym czytamy w internecie. Często nie wiadomo, kto jest autorem informacji ani czy pochodzą one z wiarygodnego źródła. Szczególnie uważajmy na tzw. fake newsy. Są to fałszywe wiadomości publikowane w celu wprowadzenia odbiorcy w błąd, często stanowiące element dezinformacji społeczeństwa.
Szkolenie było bardzo ciekawe i potrzebne. Czekamy już na następne.
Tekst: Andrzej Pudliński
Zdjęcia: Jan Wenski
|
Dnia 20.11.2023r wysłuchaliśmy niezmiernie ciekawego wykładu pani Izabeli Drozd poświęconego włocławskim ewangelikom i ich wkładu w rozwój miasta. Wykład był kontynuacją spotkania w Kościele Ewangelickim z pastorem Dawidem Mendrokiem. Zostaliśmy zaproszeni na spacer Szlakiem Ludwika Bauera. Urodzony we Włocławku w 1851 roku młody 27letni Ludwik Bauer uruchomił w domu na rogu ul. Brzeskiej i ul. Cyganka pierwszą Fabrykę Wódek, która od 1893 roku działała pod nazwą Fabryka Wód, Wódek i Rektyfikacji Spirytusu L .Bauera. Był także właścicielem huty szkła „Helena” na Zazamczu. W 1897 roku z jego inicjatywy powstało Włocławskie Towarzystwo Wzajemnego Kredytu, którego był prezesem do 1921r. To dzięki niemu w czasie I wojny światowej miasto uzyskało wysokie pożyczki. W 1925r z przekształcenia Rady Wzajemnego Kredytu powstała Rada Banku Kujawskiego, której także był prezesem. Ludwik Bauer przyczynił się do utworzenia w 1900r Włocławskiej Szkoły Handlowe, późniejszego I Liceum Ogólnokształcącego im. Ziemi Kujawskiej, kierując akcją gromadzenia środków na budowę gmachu szkoły. W znacznej części ufundował bursę szkolną przy ul. Botanicznej. Był też jednym ze współzałożycieli Włocławskiego Towarzystwa Wspomagania Biednych.
Razem z żoną założył Ewangelicki Dom Miłosierdzia, który pełnił funkcję domu opieki dla starców, kalek oraz ochronki dla sierot. Od listopada 1914 r do lipca 1915r Ludwik Bauer pełnił funkcję nadburmistrza miasta, a następnie został przewodniczącym Rady Miasta. W 1917 r otrzymał tytuł Honorowego Obywatele Miasta. Udajemy się teraz na ulicę Kilińskiego. Tutaj znajdowała się bryka Maszyn Rolniczych i Odlewnia Żelaza Hugo Muhsama, przemysłowca pochodzenia żydowskiego. Fabryka wytwarzała młockarnie i sieczkarnie na bardzo wysokim technicznym poziomie. Późnie fabryka produkowała maszyny torfowe oraz maszyny dla suszarń i fabryk cykorii. Duża część wyrobów fabryki była sprzedawana do Rosji, gdzie były one bardzo cenione. Wojna ograniczyła produkcję, okupanci zarekwirowali część maszyn i surowca. To Hugo Muhsam wykonał zobowiązanie przeniesienia grobowca założyciela fabryki cykorii Ferdynanda Bohma na teren nowego Cmentarz Komunalnego. Zmarł 31.01 1930r we Włocławku. Na rogu Placu Wolności i ul. Kilińskiego znajduje się piękny odrestaurowany Pałacyk Muhsama, który początkowo pełnił funkcję reprezentacyjnego Domu Rolniczego, a po II wojnie światowej użytkowały go Kujawskie Zakłady Maszyn Rolniczych. Obecnie funkcjonuje tu apteka. Idąc ul. Kościuszki mijamy budynek zwany Pałacem Kuhna (ul. Kościuszki 12). Zbudowany został w 1882r dla Ludwika Cohna – współwłaściciela pierwszej włocławskiej Fabryki Fajansu. W 1889r został odkupiony przez władze miejskie na siedzibę Magistratu. Obecnie mieści się tutaj Wydział Komunikacji i Urząd Stanu Cywilnego Urzędu Miasta we Włocławku. Jest to piętrowa kamienica z balkonami o bogato zdobionych żeliwnych balustradach, z dachem mansardowym. Wewnątrz klatki schodowej znajdują się płytki ceramiczne z II połowy XIX wieku z inicjałami L i C ( Ludwik Cohn) oraz napisem „salve” – witaj.
Na piętrze kamienicy znajdują się reprezentacyjne sale zdobione dekoracją sztukatorską, w tym sala ślubów tzw. Sala Różana. I tak dochodzimy do dawnego budynku biurowca Fabryki Wyrobów Drucianych założonej w 1895r przez przedsiębiorców niemieckich zamieszkałych we Włocławku Ernesta i Karla Klauke, dawnego Pałacu Klaukego. Mieści się on na ul. Kościuszki bliżej dworca. Zakład prosperował bardzo dobrze, zatrudniał ok. 100 robotników, ale I wojna światowa wstrzymała rozwój fabryki. Powojenny rozwój fabryki przerwała II wojna światowa. W okresie okupacji hitlerowcy urządzili w pałacu siedzibę gestapo. Po wojnie Fabryka Lin i Drutu przeniosła się na ul. Polną a w Pałacu wiele lat mieścił się Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie. Od 2019 r swoją siedzibę mają tu organizacje pozarządowe. Na ul. Słowackiego znajdują się budynki Domu Miłosierdzia i dawnej szkoły ewangelickiej. Państwo Bauerowie ofiarowali parafii ewangelickiej w 1908 roku budynek szkolny (ul. Słowackiego 2). Spacer zakończył się w kościele ewangelickim. Ludwik Bauer był także fundatorem zabytkowego, kutego ogrodzenia kościoła ewangelickiego, widocznego od strony ul. Brzeskiej. Ludwik Bauer cieszył się powszechnym szacunkiem wśród mieszkańców Włocławka. Zmarł 7 września 1927 roku. Dziękujemy bardzo za ciekawy wykład, byliśmy pod wrażeniem. Czekamy już na następny spacer śladami ewangelików włocławskich.
Tekst: Anna Lewandowska-Pudlińska
Zdjęcia: Jan Wenski
|
Dnia 9.11.2023r po raz kolejny mieliśmy okazję wysłuchać wykładu pani Magdaleny Rosłonowskiej dyrektor DPSu w Kowalu. Na wstępie pani Rosłonowska wyjaśniła, że demencja to inaczej otępienie. Jest ono wynikiem choroby, często Alzheimera. Demencja nie jest chorobą – to wynik choroby. Depresja często wywołuje otępienie, ale jest ono odwracalne. Natomiast udar powoduje otępienie nieodwracalne. Depresja to nie wstyd – często nie wiemy, że chorujemy. To nie tylko smutek, brak telefonu, niewychodzenie z domu. Natomiast brak koncentracji, gubienie wątku, to już otępienie. Brak dostatecznej ilości wody często powoduje demencję. Osoba z otępieniem w domu powoduje współchorowanie, bo rzadko można liczyć na pomoc. Najlepiej dla osoby z demencją jest pozostanie przy rodzinie, chociaż jest to bardzo trudne dla współmieszkańców. Należy zgadzać się z każdym twierdzeniem osoby z otępieniem, nie zaprzeczać i nie korygować wypowiedzi, bo osoby te mogą stać się agresywne. Dla osoby z otępieniem ważny jest rytm dnia i to do niej trzeba się dostosować. Osoby z demencją nie pamiętają, co było przed godziną, wczoraj, tydzień wcześniej. Trzeba zwracać uwagę na dobór kolorów w mieszkaniu. Kolor czarny dla osoby z demencją oznacza dziurę, dlatego nie wejdą np. na czarną wycieraczkę. Trzeba stosować kontrasty, np. obrus na stole jednokolorowym (dla osób z Alzheimerem), ale nakrycia w kontrastowym kolorze np. zielony, niebieski. W łazience należy zlikwidować lustra, ponieważ swoje odbicie traktują jak obcą osobę i nie wejdą do łazienki. Na białych meblach w mieszkaniu dobrze jest postawić ozdoby w kontrastowym kolorze np. czerwonym, zielonym, fioletowym. Na białych drzwiach do łazienki, czy toalety dobrze przykleić kolorowe figurki. Osoby z demencją nie widzą białych drzwi. Jeśli mieszkanie jest urządzone w kolorze białym , one nie widzą mebli. Podobnie jest z telewizorem. Osoby z otępieniem uważają, ze ktoś wychodzi do nich z telewizora i rozmawiają z tą osobą. Kluczową sprawą w opiece nad osobą z otępieniem jest cierpliwość i to ogromna. Nie należy zmieniać otoczenia takiej osoby, ograniczyć wyjścia do restauracji, odwiedziny u rodziny, nie zapraszać wielu osób do domu np. na niedzielny obiad. Trzeba odwiedzać osoby z demencją , dwie osoby to maksimum, ponieważ im mniej hałasu, rozgardiaszu, tym lepiej. Nie należy kupować nowych mebli, wyrzucać starych zdjęć, czy przedmiotów. W otoczeniu znanych sobie przedmiotów i mebli czują się bezpiecznie. Podobnie jest z prezentami, trzeba przemyśleć, czy każdy jest dla nich dobry. Na zakończenie umówiliśmy się z panią Dyrektor na następne spotkanie, gdzie zostanie zaprezentowany film osobach z demencją. Podziękowaliśmy serdecznie za wykład i za wszystkie odpowiedzi na nasze pytania.
Tekst: Anna Lewandowska-Pudlińska
Zdjęcia: Jan Wenski
|
|
|
|
Strona 2 z 3 |
|