Włocławski Uniwersytet Trzeciego Wieku

Dnia  18.01.2024r  spotkaliśmy  się  ponownie  z panią  Urszulą  Wilczyńską,  pracownikiem włocławskiego  oddziału  ZUSu. Tym razem  towarzyszyła  jej  pani  Ewa  Zielińska, specjalistka  tematu  Platforma  Usług  Elektronicznych.

Panie  chętnie  odpowiadały  na  pytania  słuchaczy, m.in.  wyjaśniły, jakie  składniki  bierze się  pod  uwagę  obliczając  wysokość  emerytury, kiedy  można  ponownie  przeliczyć  emeryturę  i  jakie  znaczenie  ma  długość  trwania  życia. Dowiedzieliśmy się, że emeryt  może  zarobić, ile  chce.

Pani  Ewa  Zielińska  wyjaśniła, co to  jest Platforma  usług  Elektronicznych  i  jakie  jest  jej  zadanie. Przekazała , że  z  Platformy  można  pobrać  PiT-11. Panie  chętnie  pomogą  każdemu  zgłaszającemu  się  w założeniu  Platformy.  Poinformowały  nas  także, że od 15. 01. 2024r weszło  w  życie świadczenie   wspierające  dla  osób  niezdolnych  do  samodzielnej  egzystencji. Wniosek  o  świadczenie  należy  pobrać  od  Wojewódzkiego  Zespołu  ds. Orzekania. Ten  Zespół wydaje  decyzję  o  przyznaniu, bądź  nie  takiego  świadczenia. Wniosek  składa  się  tylko  przez  Platformę.

Pięknie  podziękowaliśmy  paniom  za  przystępny  sposób  wyjaśnienia  zagadnień.

Tekst: Anna  Lewandowska- Pudlińska

Zdjęcia: Jan  Wenski

W  dniu  28.11.2023 r. studenci  Uniwersytetu  Trzeciego  Wieku uczestniczyli w  szkoleniu  prowadzonym  w formie  prezentacji,  która powstała na  bazie przewodnika  „Nowoczesny Senior – przewodnik po cyfrowym świecie”. Szkolenie prowadził doradca metodyczny Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli  pan Kamil Zapała. Przedstawił  nam  w  bardzo  ciekawy i  przystępny  sposób zalety  oraz niebezpieczeństwa  wynikające  z korzystania  z  internetu za  pomocą  smartfona,  tableta  oraz laptopa i komputera  stacjonarnego. Zalety to m.in. kontakt z rodziną i przyjaciółmi bez względu na odległość, jaka nas dzieli, poprzez wiadomości e-mail, komunikatory czy rozmowy wideo, wymianę zdjęć, filmików i to wszystko w ramach posiadanego abonamentu. Internet oferuje wiele możliwości spędzania wolnego czasu.

W sieci możemy oglądać telewizję, filmy, seriale, słuchać muzyki, grać w gry, czytać książki a nawet odkryć swoją nową pasję. Internet to również informacje zdrowotne i możliwość edukacji. Można zapoznać się z ciekawymi poradami, które pomogą rozwiązać codzienne problemy. Jednak nasza codzienna aktywność w internecie niesie ze sobą również wiele niebezpieczeństw. Możemy paść ofiarą oszustów i cyberprzestępców. Bardzo ważnym jest zabezpieczenie urządzeń, za pomocą których korzystamy z internetu, programem antywirusowym i antyszpiegowskim. W sieci można znaleźć różne bezpłatne oraz płatne programy antywirusowe, które legalnie można zainstalować na komputerze. Ważne jest też systematyczne aktualizowanie systemu urządzenia, z którego „wchodzimy” do Internetu.

Wykładowca zwracał naszą uwagę na to, żeby nie korzystać z tzw. hot-spotów, czyli sieci internetowych w miejscach publicznych – kawiarniach, restauracjach, pociągach, na dworcach, lotniskach itp. a już na pewno nie korzystać z aplikacji bankowych i nie dokonywać za ich pomocą żadnych operacji. W tych aplikacjach jak również w poczcie elektronicznej ustawiać mocne hasła, które nie powinny się nigdzie powtarzać. Ostrzegał, żeby nie wierzyć we wszystko, co widzimy i o czym czytamy w internecie. Często nie wiadomo, kto jest autorem informacji ani czy pochodzą one z wiarygodnego źródła. Szczególnie uważajmy na tzw. fake newsy. Są to fałszywe wiadomości publikowane w celu wprowadzenia odbiorcy w błąd, często stanowiące element dezinformacji społeczeństwa.

Szkolenie było bardzo ciekawe i potrzebne. Czekamy już na następne.

Tekst: Andrzej Pudliński

Zdjęcia: Jan Wenski

Dnia  20.11.2023r wysłuchaliśmy  niezmiernie  ciekawego  wykładu  pani  Izabeli  Drozd  poświęconego  włocławskim  ewangelikom  i  ich  wkładu  w  rozwój  miasta. Wykład  był  kontynuacją  spotkania  w  Kościele  Ewangelickim  z  pastorem  Dawidem  Mendrokiem. Zostaliśmy  zaproszeni  na spacer  Szlakiem  Ludwika  Bauera.  Urodzony  we  Włocławku  w  1851 roku  młody 27letni  Ludwik  Bauer  uruchomił   w  domu  na  rogu  ul. Brzeskiej  i ul. Cyganka pierwszą  Fabrykę  Wódek, która  od 1893 roku  działała  pod  nazwą Fabryka  Wód, Wódek i  Rektyfikacji  Spirytusu L .Bauera. Był  także  właścicielem  huty  szkła  „Helena”  na  Zazamczu. W 1897 roku  z  jego  inicjatywy  powstało Włocławskie  Towarzystwo  Wzajemnego  Kredytu, którego był  prezesem  do 1921r. To  dzięki  niemu         w  czasie I wojny światowej  miasto  uzyskało  wysokie  pożyczki. W 1925r  z  przekształcenia  Rady  Wzajemnego  Kredytu  powstała  Rada  Banku  Kujawskiego, której  także  był  prezesem. Ludwik  Bauer  przyczynił  się  do  utworzenia w 1900r  Włocławskiej  Szkoły  Handlowe, późniejszego I Liceum  Ogólnokształcącego  im. Ziemi  Kujawskiej, kierując  akcją  gromadzenia  środków  na  budowę  gmachu  szkoły. W  znacznej  części  ufundował  bursę  szkolną  przy  ul. Botanicznej. Był  też  jednym  ze współzałożycieli  Włocławskiego  Towarzystwa  Wspomagania  Biednych.

Razem  z żoną  założył  Ewangelicki  Dom  Miłosierdzia, który  pełnił  funkcję  domu  opieki  dla  starców, kalek  oraz  ochronki  dla  sierot. Od  listopada 1914 r do  lipca  1915r Ludwik  Bauer  pełnił  funkcję  nadburmistrza  miasta, a następnie  został  przewodniczącym  Rady  Miasta. W 1917 r otrzymał  tytuł  Honorowego  Obywatele  Miasta. Udajemy  się  teraz  na  ulicę  Kilińskiego. Tutaj  znajdowała  się  bryka  Maszyn  Rolniczych  i  Odlewnia  Żelaza Hugo  Muhsama, przemysłowca  pochodzenia  żydowskiego. Fabryka  wytwarzała  młockarnie i  sieczkarnie na bardzo  wysokim  technicznym  poziomie. Późnie  fabryka produkowała  maszyny  torfowe oraz maszyny  dla  suszarń i fabryk  cykorii. Duża  część  wyrobów  fabryki  była  sprzedawana  do  Rosji, gdzie  były  one bardzo  cenione. Wojna  ograniczyła  produkcję, okupanci  zarekwirowali  część  maszyn  i surowca. To Hugo Muhsam wykonał  zobowiązanie  przeniesienia  grobowca  założyciela  fabryki  cykorii Ferdynanda  Bohma  na  teren  nowego  Cmentarz  Komunalnego.  Zmarł  31.01 1930r we Włocławku. Na rogu  Placu  Wolności i ul. Kilińskiego znajduje  się  piękny odrestaurowany  Pałacyk  Muhsama, który  początkowo pełnił  funkcję  reprezentacyjnego Domu  Rolniczego, a po II wojnie  światowej użytkowały  go Kujawskie  Zakłady  Maszyn  Rolniczych. Obecnie  funkcjonuje tu  apteka. Idąc ul. Kościuszki mijamy  budynek  zwany  Pałacem Kuhna (ul. Kościuszki 12). Zbudowany  został w 1882r  dla  Ludwika  Cohna – współwłaściciela  pierwszej  włocławskiej  Fabryki  Fajansu. W 1889r  został odkupiony przez władze  miejskie  na  siedzibę  Magistratu. Obecnie  mieści  się  tutaj  Wydział  Komunikacji  i  Urząd  Stanu  Cywilnego  Urzędu  Miasta  we  Włocławku. Jest  to  piętrowa  kamienica  z  balkonami  o  bogato  zdobionych  żeliwnych  balustradach, z dachem  mansardowym. Wewnątrz  klatki  schodowej  znajdują  się  płytki  ceramiczne  z II połowy XIX wieku z inicjałami L i C ( Ludwik  Cohn)  oraz  napisem „salve” – witaj.

Na piętrze  kamienicy  znajdują się  reprezentacyjne  sale  zdobione dekoracją  sztukatorską, w tym  sala  ślubów  tzw. Sala  Różana. I tak  dochodzimy  do dawnego  budynku  biurowca Fabryki Wyrobów  Drucianych  założonej w 1895r  przez  przedsiębiorców  niemieckich  zamieszkałych  we  Włocławku Ernesta  i  Karla  Klauke, dawnego Pałacu  Klaukego. Mieści się  on na ul. Kościuszki  bliżej  dworca. Zakład  prosperował  bardzo  dobrze, zatrudniał  ok. 100 robotników, ale I wojna  światowa wstrzymała rozwój  fabryki. Powojenny  rozwój  fabryki  przerwała  II wojna  światowa.        W  okresie  okupacji  hitlerowcy  urządzili  w  pałacu  siedzibę  gestapo. Po  wojnie  Fabryka  Lin  i  Drutu przeniosła  się  na  ul. Polną a w Pałacu  wiele  lat  mieścił  się  Miejski  Ośrodek  Pomocy  Rodzinie. Od  2019 r  swoją  siedzibę  mają tu organizacje  pozarządowe.                    Na ul. Słowackiego  znajdują  się  budynki  Domu  Miłosierdzia i  dawnej  szkoły  ewangelickiej. Państwo  Bauerowie  ofiarowali  parafii ewangelickiej w 1908 roku budynek  szkolny  (ul. Słowackiego 2). Spacer  zakończył  się  w  kościele  ewangelickim. Ludwik  Bauer  był  także  fundatorem  zabytkowego, kutego  ogrodzenia  kościoła  ewangelickiego, widocznego  od  strony  ul. Brzeskiej. Ludwik  Bauer  cieszył  się powszechnym  szacunkiem  wśród  mieszkańców  Włocławka. Zmarł  7 września 1927 roku. Dziękujemy  bardzo  za  ciekawy  wykład, byliśmy  pod  wrażeniem. Czekamy  już  na  następny  spacer śladami  ewangelików  włocławskich.

Tekst: Anna  Lewandowska-Pudlińska

Zdjęcia: Jan  Wenski

Dnia  9.11.2023r  po raz  kolejny  mieliśmy  okazję  wysłuchać  wykładu  pani  Magdaleny  Rosłonowskiej  dyrektor   DPSu  w  Kowalu. Na  wstępie  pani Rosłonowska  wyjaśniła, że  demencja  to  inaczej  otępienie. Jest  ono  wynikiem  choroby, często Alzheimera. Demencja  nie  jest  chorobą – to  wynik  choroby. Depresja często  wywołuje  otępienie, ale  jest  ono odwracalne. Natomiast  udar  powoduje  otępienie  nieodwracalne.  Depresja to nie  wstyd – często  nie  wiemy, że  chorujemy. To  nie  tylko  smutek, brak  telefonu, niewychodzenie  z  domu. Natomiast  brak  koncentracji, gubienie  wątku, to już  otępienie. Brak dostatecznej  ilości  wody  często  powoduje  demencję. Osoba  z  otępieniem  w domu powoduje  współchorowanie, bo  rzadko  można  liczyć  na  pomoc. Najlepiej  dla osoby  z demencją  jest  pozostanie  przy  rodzinie, chociaż  jest to bardzo  trudne  dla  współmieszkańców. Należy  zgadzać  się  z każdym  twierdzeniem osoby z otępieniem, nie zaprzeczać i nie korygować  wypowiedzi, bo osoby  te  mogą  stać  się  agresywne. Dla  osoby  z otępieniem  ważny  jest  rytm  dnia  i to  do  niej   trzeba  się  dostosować. Osoby  z  demencją  nie  pamiętają, co było przed godziną, wczoraj, tydzień wcześniej. Trzeba  zwracać  uwagę  na  dobór  kolorów  w  mieszkaniu. Kolor  czarny   dla  osoby  z demencją  oznacza  dziurę, dlatego  nie  wejdą  np. na  czarną  wycieraczkę. Trzeba  stosować  kontrasty, np. obrus  na  stole  jednokolorowym (dla  osób z Alzheimerem), ale  nakrycia w kontrastowym kolorze np. zielony, niebieski. W  łazience  należy  zlikwidować  lustra, ponieważ  swoje  odbicie  traktują  jak  obcą  osobę  i  nie  wejdą  do  łazienki. Na  białych  meblach  w  mieszkaniu  dobrze  jest  postawić  ozdoby  w  kontrastowym  kolorze np. czerwonym, zielonym, fioletowym. Na  białych  drzwiach  do  łazienki, czy  toalety  dobrze  przykleić kolorowe figurki. Osoby  z demencją  nie  widzą  białych  drzwi. Jeśli  mieszkanie  jest  urządzone  w kolorze  białym , one nie  widzą  mebli. Podobnie  jest     z telewizorem. Osoby z otępieniem  uważają, ze ktoś wychodzi  do nich  z  telewizora i  rozmawiają  z tą  osobą. Kluczową  sprawą  w  opiece  nad  osobą  z  otępieniem  jest  cierpliwość  i to ogromna. Nie  należy  zmieniać  otoczenia  takiej  osoby, ograniczyć  wyjścia  do  restauracji, odwiedziny  u  rodziny, nie  zapraszać  wielu  osób  do  domu np. na  niedzielny  obiad. Trzeba  odwiedzać   osoby  z  demencją , dwie  osoby  to  maksimum, ponieważ  im  mniej  hałasu, rozgardiaszu, tym  lepiej.   Nie  należy  kupować nowych  mebli, wyrzucać starych  zdjęć, czy  przedmiotów. W  otoczeniu  znanych  sobie  przedmiotów          i  mebli  czują  się  bezpiecznie. Podobnie  jest  z  prezentami, trzeba  przemyśleć, czy  każdy  jest  dla  nich  dobry. Na  zakończenie  umówiliśmy  się z  panią  Dyrektor na następne  spotkanie, gdzie  zostanie  zaprezentowany  film osobach  z  demencją.  Podziękowaliśmy  serdecznie  za  wykład  i  za  wszystkie  odpowiedzi  na  nasze  pytania.

Tekst: Anna Lewandowska-Pudlińska

Zdjęcia:  Jan  Wenski